Horsfields bronskoekoek

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Horsfields bronskoekoek
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Horsfields bronskoekoek in Capertree Valley, Nieuw-Zuid-Wales, Australië.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Cuculiformes (Koekoeksvogels)
Familie:Cuculidae (Koekoeken)
Geslacht:Chrysococcyx
Soort
Chrysococcyx basalis
(Horsfield, 1821)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Horsfields bronskoekoek op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels
Horsfield Bronskoekoek (Chrysococcyx basalis)

Horsfields bronskoekoek (Chrysococcyx basalis) is een lid van de familie van de koekoeken en komt voor in Australië. De soort stond eerder bekend onder de wetenschappelijke naam Chalcites basalis. De Nederlandse naam is een eerbetoon aan de Amerikaanse natuuronderzoeker Thomas Horsfield.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze bronskoekoek is 14,5 tot 17 cm lang. Het is de meest saai gekleurde van het geslacht Chrysococcyx . Hij onderscheidt zich van de andere bronskoekoeken door een duidelijk roodbruine buitenste staartveren (hoewel vaak lastig te zien) en een lichte wenkbrauwstreep.[2]

Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

Deze bronskoekoek is een broedparasiet die zijn eitjes in de nesten van kleine zangvogels legt. Er zijn meer dan 60 soorten zangvogels bekend waarop deze koekoek parasiteert.[2]

Voorkomen en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Horsfields bronskoekoek komt voor op het hele continent Australië inclusief Tasmanië. Het leefgebied wordt gevormd door een groot aantal typen half open landschappen zoals bosranden, gebieden met struikgewas, mangroves, langs wegen, op golfbanen, boomgaarden en tuinen. Een gedeelte van de populatie trekt in de (zuidelijke) winter weg naar Nieuw-Guinea, Aroe-eilanden of soms nog verder het Oriëntaals gebied in tot aan eilanden in de Indische Oceaan.[2]

Status[bewerken | brontekst bewerken]

Horsfields bronskoekoek heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Om die redenen staat deze bronskoekoek als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]