Internationale Sanitaire Conferenties

De Internationale Sanitaire Conferenties waren een reeks van 14 conferenties, waarvan de eerste in 1851 door de Franse regering werd georganiseerd, om de internationale quarantainevoorschriften bij pandemieën te standaardiseren. Het betrof toen vooral de verspreiding van cholera, pest en gele koorts. In totaal vonden er 14 conferenties plaats van 1851 tot 1938. De conferenties speelden een belangrijke rol als voorloper van de Wereldgezondheidsorganisatie die in 1948 werd opgericht.

Achtergrond

Na de uitbraak van de tweede cholerapandemie (1826–1837) organiseerden enkele Europese landen medische missies om de oorzaken van de epidemie te achterhalen. Vooral de Franse regering was actief met delegaties naar Rusland, Pruisen en Oostenrijk. Het slotrapport van 1834 stelde dat verschillende landen uiteenlopende quarantainevoorschriften hanteerden, en dat het dus aangewezen was een internationale conferentie bijeen te roepen om de maatregelen te stroomlijnen.

Chronologie

#	Plaats	Jaar	Opmerkingen
1	Parijs	1851	De pioniersjaren.
2	Parijs	1859	Onbeslist.
3	Istanboel	1866	Discussie en overeenstemming over de oorzaak van verspreiding van cholera.
4	Wenen	1874
5	Washington	1881	Eerste conferentie waaraan de Verenigde Staten deelnam.
6	Rome	1885
7	Venetië	1892	De eerste Internationale Sanitaire Conventie wordt aangenomen.
8	Dresden	1893
9	Parijs	1894
10	Venetië	1897
11	Parijs	1903
12	Parijs	1911–1912
13	Parijs	1926
14	Parijs	1938

De besluiten van de Internationale Sanitaire Conventie werden in 1951 door de WHO overgenomen als International Sanitary Regulations, en in 1969 gewijzigd als International Health Regulations.

Externe links

• The scientific background of the International Sanitary Conferences, 1851-1938 Wereldgezondheidsorganisatie, 1975 (pdf, gearchiveerd 18 mei 2020)
• Contagion: Historical Views of Diseases and Epidemics Historische collectie van Harvard.