Kaliumoxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kaliumoxide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van kaliumoxide
 K+
 O2−
Algemeen
Molecuulformule K2O
IUPAC-naam kaliumoxide
Molmassa 94,196 g/mol
CAS-nummer 12136-45-7
PubChem 25520
Wikidata Q408880
Beschrijving Zeer hygroscopische witte vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Hygroscopisch? ja
Opslag Bewaren in een van de lucht afgesloten container.
EG-Index-nummer 235-227-6
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur witgrijs
Dichtheid 2,35 g/cm³
Smeltpunt > 490 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Kaliumoxide is het oxide van kalium, met als brutoformule K2O. De stof komt voor als een hygroscopische, kleurloze tot witte vaste stof.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Kaliumoxide kan bereid worden door oxidatie van kalium met zuurstofgas:

De verbinding kan ook bereid worden door reductie van kaliumperoxide of kaliumnitraat met metallisch kalium:

Eigenschappen en reacties[bewerken | brontekst bewerken]

De stof reageert hevig met water tot kaliumhydroxide:

Daardoor is kaliumoxide niet stabiel aan de lucht en ook corrosief voor de huid en ogen.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

De stof wordt wel in plaats van lood(II)oxide gebruikt als toevoeging in kristalglas.

Omdat tot in de jaren 60 van de 20e eeuw de analyse van kaliumhoudende stoffen vooral betekende dat het aanwezige kalium werd omgezet in kaliumoxide, werd het gehalte vaak direct in het percentage kaliumoxide aangegeven. Het kaliumgehalte van kunstmest gebeurt nog steeds op deze manier.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]