Kalomel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kalomel
Kalomel
Mineraal
Chemische formule Hg2Cl2
Kleur Geel, geelgrijs, grijsbruin, bruin
Streepkleur Geelwit
Hardheid 1,5 - 2
Gemiddelde dichtheid 6,45 kg/dm3
Glans Diamantachtig
Opaciteit Transparant
Breuk Conchoïdaal
Splijting [110] Goed
[011] Imperfect
Kristaloptiek
Kristalstelsel Tetragonaal
Ruimtegroep 4/mmm
Eenheidscel a = 4,4795(5) Å
c = 10,9054(9) Å
Brekingsindices nω = 1,973
nε = 2,656
Dubbele breking δ = 0,683
Pleochroïsme Zwak
Overige eigenschappen
Radioactiviteit geen
Magnetisme geen
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal kalomel is een kwik-chloride, meer precies kwik(I)chloride, met de chemische formule Hg2Cl2.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De naam van het mineraal kalomel is afgeleid van de Griekse woorden kalos (mooi) en melas (zwart). Het mineraal wordt naar een van de vindplaatsen soms ook terlinguaïet genoemd.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het wit tot geelwitte, grijs tot geelgrijze of bruine kalomel heeft een vaal geelwitte streepkleur en een slechte splijting volgens de kristalvlakken [100] en [011]. Het kristalstelsel is tetragonaal. De gemiddelde dichtheid is 6,45 en de hardheid is 1,5 tot 2. De kristallen komen voor als plaatvormige tot prismatische eenheden, die soms als tweelingkristal worden waargenomen. Soms komt kalomel voor als een aardachtige massa (aggregaten). De breuk is schelpvormig (conchoïdaal). Kalomel sublimeert bij 400°C.

Kalomel is noch magnetisch, noch radioactief.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Kalomel komt voornamelijk voor in geoxideerde kwikafzettingen. De typelocatie is Terlingua, Texas, VS. Kalomel wordt meestal aangetroffen in aanwezigheid van cinnaber en eglestoniet.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]