Lacus Oblivionis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lacus Oblivionis
Foto van de LRO
Kratergegevens
Coördinaten 21° 0′ ZB, 168° 0′ WL
Diameter 49,01 km

Lacus Oblivionis (Latijn voor: 'meer van de vergetelheid') is een maanzee. Het is een vlak gebied met laag albedo ten noorden van de maankrater Sniadecki op de achterkant van de Maan.

Lacus Oblivionis vormt samen met Lacus Luxuriae en Lacus Solitudinis drie meren op de achterkant van de Maan.

Orbitale fotografie[bewerken | brontekst bewerken]

Lacus Oblivionis werd gefotografeerd gedurende de missie van Apollo 17 in december 1972. Zie:

  • Hasselblad camera foto's AS17-151-23191, AS17-151-23192, en AS17-151-23193.
  • Itek camera foto's AS17-P-1628 / AS17-P-1633 (het oostelijke gedeelte van Lacus Oblivionis), AS17-P-1630 / AS17-P-1635 (het westelijke gedeelte van Lacus Oblivionis).
  • Fairchild camera foto AS17-M-0328 (zonsondergang omstreeks Lacus Oblivionis).

Literatuur en maanatlassen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ben Bussey & Paul Spudis: The Clementine Atlas of the Moon, revised and updated edition, LAC 105, pages 210-211 (Cambridge University Press, 2012).
  • Charles J. Byrne: The Far Side of the Moon, a photographic guide (Springer, 2008).
Zie de categorie Lacus Oblivionis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.