Overleg gebruiker:Knowalles/Klad
Extreem linkse partijen en organisaties[brontekst bewerken]
Nederland[brontekst bewerken]
Heden[brontekst bewerken]
De Nederlandse geheime dienst, de AIVD, publiceert jaarlijks verslagen waarin men mogelijke bedreigingen voor de democratische rechtsorde kenbaar maakt. De AIVD schaart hier ook politiek gewelddadig activisme en extremisme onder.[1] De AIVD acht de volgende extreem linkse organisaties een potentieel gevaar voor de democratische rechtsorde:
- Antifascistische Actie (AFA). De AIVD noemt in deze context ook het Kollektief Anti Fascistisch en Kapitalistisch Archief (KAFKA), dat de AFA van informatie voorziet over (vermeende) rechts-extremisten. De AFA gebruikt deze informatie om (gewelddadige) tegendemonstraties te organiseren bij manifestaties van de Nederlandse Volks-Unie (NVU) en heeft in enkele gevallen (vermeende) rechts-extremisten mishandeld en beroofd. De AIVD beschouwt de AFA meestal als de agressor bij gewelddadige uiteenzettingen met rechts-extremisten.[1]
Verleden[brontekst bewerken]
- De Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD, voorloper van de AIVD) beschouwde de Communistische Partij Nederland (CPN) als het grootste gevaar voor de Nederlandse democratische rechtsorde ten tijde van de Koude Oorlog. In de jaren zestig waren 179 agenten van de BVD actief in de communistische partij, waaronder drie spionnen in het partijbestuur van de CPN. De CPN ging in 1991 op in GroenLinks.[2]
- Het Rood Verzetsfront (RVF) werd eveneens door de BVD gemonitord en geïnfiltreerd. Het RVF was in de jaren zeventig en tachtig een hulporganisatie voor de communistische gewapende strijd in West-Europa, waarbij het in een groot aantal pamfletten vooral protesten liet horen tegen de detentiesituatie van gevangengehouden leden van de Duitse Rode-Legerfractie (Rote Armee Fraktion, RAF).[3]
Extreem links terrorisme[brontekst bewerken]
Extreem linkse terroristische organisaties hebben over het algemeen als overeenkomst dat men met geweld het kapitalisme wil omverwerpen om dit vervolgens te vervangen door een socialistische of communistische regeringsvorm.[4]
Hieronder volgt een (niet uitputtend) overzicht van in het verleden en heden actieve extreem linkse terroristische organisatie.
Nederland[brontekst bewerken]
- RaRa
- Rode Jeugd (waaronder ook de Rode Hulp)
België[brontekst bewerken]
- Strijdende Communistische Cellen (Cellules Communistes Combattantes)
Overig Europa[brontekst bewerken]
- Rode-Legerfractie (Rote Armee Fraktion (RAF), Duitsland)
- Action Directe (AD, Frankrijk)
- Rode Brigades (Brigate Rosse, Italië)
Azië[brontekst bewerken]
- Nieuwe Volksleger (Bagong Hukbong Bayan, Filipijnen)
- Rode Khmer (Khmer Rouge, India)
- Japanse Rode Leger (Nihon Sekigun, Japan)
- Revolutionair Volksbevrijdingsleger (Devrimci Halk Kurtuluş Partisi/Cephesi (DHKP/C), Turkije)
Noord-Amerika[brontekst bewerken]
- Communistische Liga 23 September (Liga Comunista 23 de Septiembre), Mexico)
- Nationale Bevrijdingskrachten (Fuerzas de Liberación Nacional (FLN), Mexico)
- Zapatistisch Nationaal Bevrijdingsleger (Ejército Zapatista de Liberación Nacional (EZLN), Mexico)
- Weermannen (Weather Underground Organization (Weathermen), VS)
Zuid-Amerika[brontekst bewerken]
- Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia–Ejército del Pueblo (FARC), Colombia)
- Lichtend pad (Sendero Luminoso, Peru)
- Nationale Bevrijdingsbeweging (Movimiento de Liberación Nacional (Tupamaros), Uruguay)
---
- ↑ a b AIVD Jaarverslag 2008, p. 35 e.v.
- ↑ Communistische Partij van Nederland (CPN), Parlement.com
- ↑ Mao in de polder. Een historisch-sociologische benadering van het Nederlandse maoïsme 1964-1978, p. 53, Beekers, Wouter P. (2005), Amsterdam: Vrije Universiteit (doctoraalscriptie)
- ↑ J. Tamerus, P. Horsten & E. Bogert (van den), Terrorisme ontrafeld, (Kluwer, 2007), p. 39