Portaal:Steden/Uitgelicht stad Internationaal/25
Sofia (Bulgaars: София) is de hoofdstad van Bulgarije en met ongeveer 1.200.000 inwoners met afstand de grootste stad van het land. De stad ligt in het westen van het land aan de rivier de Iskur, aan de voet van het Vitoshagebergte. De stad heeft een internationale luchthaven.
De oudst bekende naam van de stad is Serdica: dit was de naam die de Romeinen aan de nederzetting gaven, naar de Serden, de Thracische stam die hier woonde. De Hunnen verwoestten het Romeinse Serdica, waarna de Byzantijnse keizer Justianus I de stad als Triaditsa herbouwde. De Slavische Bulgaren noemden haar Sredets (= Serdica) en doopten haar in 1376 om in Sofia, naar de Sveta Sofia-kerk. Zes jaar later werd de stad (en de rest van het land) bezet door het Ottomaanse Rijk. De Turken zouden bijna vijf eeuwen blijven.
In 1878 namen de Russen tijdens de Russisch-Turkse Oorlog de stad in: Sofia werd na de Turkse nederlaag in 1879 de hoofdstad van het moderne Bulgarije. Aanvankelijk was dat alleen de noordelijke helft van het land, omdat Bulgarije in het Verdrag van Berlijn was opgesplitst. Het was toen de derde stad van het land: Roese en Varna waren allebei groter. Ook Plovdiv, de hoofdstad van de zuidelijke helft van Bulgarije, toen bekend als Oost-Roemelië, was op dat moment groter. Vanaf de hereniging van Bulgarije in 1885 zou de stad snel groeien. Tussen 1879 en 1939 nam het inwonertal toe van 20.000 tot 300.000. In de Tweede Wereldoorlog leed Sofia zware schade, waarna de stad in communistische stijl werd herbouwd en uitgebreid.
Het bekendste gebouw van de stad is de Alexander Nevski-kathedraal, die werd gebouwd als aanhankelijkheidsbetuiging aan de Russische bevrijders van 1878, een gebeurtenis die lang doorgewerkt heeft. Van de voormalige Oostblok-staten had Bulgarije de hechtste band met de Sovjet-Unie.