Super Prestige Pernod 1962

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Super Prestige Pernod 1962 was de vierde editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van het voorgaande jaar kende de kalender enkele wijzigingen: de Franse etappekoersen Vierdaagse van Duinkerke en Grand Prix du Midi Libre telden niet meer mee voor het klassement en ook de Italiaanse eendagswedstrijd Ronde van de Drie Valleien leverde geen punten meer op. Daarentegen werd de Ronde van Campanië - een andere Italiaanse eendagswedstrijd - aan de kalender toegevoegd. Hierdoor telden er in totaal achttien wedstrijden mee voor de Super Prestige Pernod.

De Nederlander Jo de Roo won het totaalklassement. Hij won in totaal drie wedstrijden, waaronder de laatste twee in oktober. Hierdoor eindigde hij uiteindelijk met 22 punten voorsprong op Jef Planckaert. De Roo was de eerste niet-Fransman die de Super Prestige Pernod won en de eerste Nederlander die een toonaangevend naoorlogs regelmatigheidsklassement op zijn naam schreef: de Challenge Desgrange-Colombo (de voorganger van de Super Prestige Pernod) was nooit gewonnen door een Nederlander. Emile Daems werd derde en Rik Van Looy vierde. Van Looy behaalde de dubbel (winst in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix) maar eindigde in geen enkele andere wedstrijd op het podium.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar
4 maart Vlag van Italië Nice-Genua Vlag van Italië Antonio Bailetti
19 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo Vlag van België Emile Daems
29 maart Vlag van Italië Ronde van Campanië Vlag van Italië Silvano Ciampi
1 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1962) Vlag van België Rik Van Looy
9 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix (1962) Vlag van België Rik Van Looy
29 april Vlag van België Parijs-Brussel Vlag van België Joseph Wouters
1 mei Vlag van Frankrijk GP Stan Ockers (Trophée Peugeot) Vlag van Frankrijk Joseph Velly
7 mei Vlag van België Waalse Pijl Vlag van België Henri De Wolf
27 april–13 mei Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ronde van Spanje (1962) Vlag van Duitsland Rudi Altig
10–13 mei Vlag van Zwitserland Ronde van Romandië Vlag van Italië Guido De Rosso
27 mei Vlag van Frankrijk Bordeaux-Parijs Vlag van Nederland Jo de Roo
28 mei–3 juni Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Frankrijk Raymond Mastrotto
19 mei–9 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1962) Vlag van Italië Franco Balmamion
24 juni–15 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1962) Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil
2 september Vlag van Italië Wereldkampioenschap in Salò (1962) Vlag van Frankrijk Jean Stablinski
16 september Vlag van Frankrijk Grote Landenprijs Vlag van België Ferdinand Bracke
7 oktober Vlag van Frankrijk Parijs-Tours Vlag van Nederland Jo de Roo
20 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Nederland Jo de Roo

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Plek Renner Punten
1 Vlag van Nederland Jo de Roo 170
2 Vlag van België Jef Planckaert 148
3 Vlag van België Emile Daems 120
4 Vlag van België Rik Van Looy 110
5 Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil 90
6 Vlag van Italië Imerio Massignan 80
7 Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor 75
8 Vlag van Italië Franco Balmamion 70
Vlag van Ierland Seamus Elliott
Vlag van Frankrijk Jean Stablinski