Tweepunts-equidistante projectie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tweepunts-equidistante projectie
Tweepunts-equidistante projectie
Gunstige eigenschap afstandsgetrouw vanuit twee punten
Niet-geometrische bewerkingen grootcirkel-afstanden vanaf twee punten uitgezet in plat vlak
Geometrische constructie
Positie van het projectievlak equatoriaal, punten op 45 graden WL en OL
Portaal  Portaalicoon   Geografie

De tweepunts-equidistante projectie of elliptische projectie van Donald is een kaartprojectie waarbij de afstand van elk van twee van tevoren gekozen punten tot elk ander punt op de kaart een vaste verhouding heeft tot de kortste afstand over het boloppervlak (langs grote cirkels dus).

De projectie werd voor het eerst beschreven door de Duitse wetenschapper Hans Maurer in 1919.

De constructie is als volgt: eerst worden twee referentiepunten gekozen van waaruit de kaart afstandsgetrouw moet zijn; daarna wordt van elk punt op de bol de afstand tot elk van die twee referentiepunten bepaald; op de kaart wordt één snijpunt van de cirkels met als straal de gevonden afstanden gekozen als beeldpunt (het andere snijpunt ligt op het andere halfrond).

Als de twee punten samenvallen ontstaat de equidistante azimutale projectie.