Wallerant Vaillant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zelfportret, ca 1655, Niedersächsisches Landesmuseum Hannover
Een vrouw schilt peren, midden van de 17e eeuw (24.8 x 30.7 cm in mezzotint, staat twee van twee), Metropolitan Museum of Art, nr. 56.605.14

Wallerant Vaillant (Rijsel, 30 mei 1623 - Amsterdam, 2 september 1677) was een Zuid-Nederlandse kunstenaar, die bekend is als een van de vroegste beoefenaars van de mezzotint. Daarnaast was hij succesvol als portrettist. De gebroeders Wallerant en Bernard Vaillant speelden een belangrijke rol bij de ontwikkeling van het pastelportret.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Wallerant werd geboren als een van de vijf zonen van een koopman in Rijsel (Lille) in Vlaanderen. Mogelijk ging hij in de leer bij Erasmus Quellinus II (1607-1678) in Antwerpen. In 1643 kwam hij met zijn ouders naar Amsterdam.

In 1647 woonde hij in Middelburg. In 1658 begaf hij zich naar Heidelberg en Frankfurt am Main en ginger in de leer bij Ruprecht van de Palts, de uitvinder van de mezzotint.[1]

Vanaf 1659 tot 1664 woonde hij in Parijs op uitnodiging van Philibert de Gramont. Bij zijn terugkeer in Amsterdam werd hij hofschilder van Hendrik Casimir II van Nassau-Dietz, stadhouder van Friesland vanaf 1664.

Hij werd begraven vanuit een pand op de Fluwelenburgwal.

Mezzotint[bewerken | brontekst bewerken]

Vaillant maakte meer dan 200 mezzotinten die de voordelen van het procede aantoonden.

Portretten[bewerken | brontekst bewerken]

Vaillant kreeg belangrijke opdrachten en portretteerde Jan Six, Jan Bicker, Maria van Oosterwijck, Gillis Valckenier, Pieter de Graeff, Lodewijk XIV, Karel II van Engeland en diverse diplomaten bij de kroning van keizer Leopold I.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Wallerant Vaillant van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.