Wereldkampioenschappen veldrijden 2023 - Vrouwen elite

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK veldrijden 2023
Vrouwen elite
Datum zaterdag 4 februari 2023
Starttijd 15:05 (UTC+1)
15:05 (UTC+1) uur
Plaats Vlag van Nederland Hoogerheide, Nederland
Editie 24
Auspiciën UCI
Deelnemers 28 atleten uit 14 landen
Totale afstand 22,55 km
Rondes 7 rondes van 3,2 km + 150 m
Gem. snelheid 24,734 km/u
Temperatuur 9 °C
Weer zwaar bewolkt
Uitslag
Winnaar Vlag van Nederland Fem van Empel 54'42"
2e Vlag van Nederland Puck Pieterse + 0'39"
3e Vlag van Nederland Lucinda Brand + 1'11"
Navigatie
2022     2024
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Wereldkampioen-
schappen veldrijden 2023
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenmannenvrouwen
Gemengd estafette

Het wereldkampioenschap veldrijden 2023 voor vrouwen elite werd gehouden op zaterdag 4 februari 2023 in Hoogerheide in Nederland.

Voorbeschouwing[bewerken | brontekst bewerken]

Vooraf werd een tweestrijd verwacht tussen Puck Pieterse en Fem van Empel. Het seizoen was gedomineerd door het podium van de beloften van vorig jaar, drie 20-jarigen. Van Empel stapte voor het Europese kampioenschap over naar de elite en won, Pieterse stapte voor het Nederlandse kampioenschap over naar de elite en won. Alleen Shirin van Anrooij bleef nog even bij de beloften.[1]

De titelverdedigster Marianne Vos ontbrak op het WK in eigen provincie, vanwege fysieke problemen.[2] Aniek van Alphen meldde zich ziek en werd vervangen door Manon Bakker.[3]

Wedstrijdverloop[bewerken | brontekst bewerken]

Inge van der Heijden had de beste start. Van Empel was ook goed weg, nam al snel de leiding over en wist een gaatje te slaan. Pieterse had bij de start moeite om in het pedaal te klikken, en ging ongeveer als tiende het veld in. Na een ronde lagen Van Empel en Pieterse voorop. Ze werden gevolgd door Lucinda Brand en Silvia Persico, de nummer twee en drie van vorig jaar, die al gauw vooraan aansloten. Ceylin del Carmen Alvarado, vorig jaar vierde, volgde op korte afstand.

In de ronde die volgde werden Brand en Alvarado op achterstand gereden, en een ronde later moest ook Persico laten gaan. Daarna viel het leidende duo stil en kon Brand weer aansluiten. Op dat moment maakte Pieterse een fout en kwam ze ten val. Hierop begon Van Empel een solo tot aan de finish. Pieterse kwam terug bij Brand en nam weer afstand. Ze vierde haar tweede plek met een wheelie. Persico versloeg Alvarado in de sprint om plek vijf.

Fem van Empel won zo haar eerste wereldtitel bij de senioren, nadat ze eerder in het seizoen naast de Europese kampioenschappen ook de Wereldbeker had gewonnen.[4][5]

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Renster Land Tijd
Regenboogtrui Fem van Empel Vlag van Nederland Nederland 54'42"
Zilver Puck Pieterse Vlag van Nederland Nederland + 39"
Brons Lucinda Brand Vlag van Nederland Nederland + 1'11"
4 Silvia Persico Vlag van Italië Italië + 1'45"
5 Ceylin del Carmen Alvarado Vlag van Nederland Nederland + 1'46"
6 Annemarie Worst Vlag van Nederland Nederland + 2'14"
7 Inge van der Heijden Vlag van Nederland Nederland + 2'36"
8 Denise Betsema Vlag van Nederland Nederland + 2'41"
9 Maghalie Rochette Vlag van Canada Canada + 2'55"
10 Hélène Clauzel Vlag van Frankrijk Frankrijk + 3'02"
11 Blanka Vas Vlag van Hongarije Hongarije + 3'06"
12 Sara Casasola Vlag van Italië Italië + 3'08"
13 Marion Norbert Riberolle Vlag van België België + 3'21"
14 Alicia Franck Vlag van België België + 3'42"
15 Laura Verdonschot Vlag van België België + 4'32"
16 Clara Honsinger Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 4'42"
17 Manon Bakker Vlag van Nederland Nederland + 4'53"
18 Anna Kay Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 5'01"
19 Lucía González Vlag van Spanje Spanje + 5'24"
20 Perrine Clauzel Vlag van Frankrijk Frankrijk + 5'43"
21 Raylyn Nuss Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 5'49"
22 Zina Barhoumi Vlag van Zwitserland Zwitserland + 6'34"
23 Sae Ogawa Vlag van Japan Japan + 6'41"
24 Sofia Rodriguez Revert Vlag van Spanje Spanje + 7'17"
25 Sidney McGill Vlag van Canada Canada - 1 ronde
26 Emma Belforth Vlag van Zweden Zweden - 1 ronde
27 Nadja Heigl Vlag van Oostenrijk Oostenrijk - 2 ronde
28 Antonia Bialek Vlag van Polen Polen - 2 ronde