World Popular Song Festival 1976

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
World Popular Song Festival 1976
Clap your hands, tap your hearts
Gastland Vlag van Japan Japan
Locatie Nippon Budokan, Tokio
Halve finale 1 19 november 1976
Halve finale 2 20 november 1976
Finale 21 november 1976
Presentatoren Kyu Sakamoto
Judy Ongg
Winnaar
Land Vlag van Italië Italië
Lied Amore mio
Artiest Franco & Regina
Andere gegevens
Stemgegevens Een jury kiest de finalisten.
Aantal landen 30
Debuterend Vlag van Monaco Monaco
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Terugkerend Vlag van België België
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Filipijnen Filipijnen
Vlag van Finland Finland
Vlag van Duitse Democratische Republiek Oost-Duitsland
Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka
Vlag van Turkije Turkije
Terugtrekkend Vlag van Chili Chili
Vlag van Cuba Cuba
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Luxemburg Luxemburg
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Singapore Singapore
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
Vlag van Venezuela Venezuela
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Intervalact
Finale Akira Inaba
Yamaha's Junior Original Concert
Chronologie
◄ 1975 

Het World Popular Song Festival 1976 was de zevende editie van het World Popular Song Festival. Het werd gehouden in Tokio, Japan van 19 tot 21 november 1976. Uiteindelijk trok Italië voor de tweede maal aan het langste eind. De top 3 werd vervolledigd door het debuterende Monaco en België.

Dit jaar was er ook een speciale prijs voor de beste Japanse inzending. Dit was een lied dat de finale moest gehaald hebben. Deze is niet meegerekend in de resultaten.

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

30 landen van over de hele wereld hadden zich ingeschreven voor de zevende editie van het festival. België en Nederland waren van de partij.

België keerde terug en kwalificeerde zich voor de finale waarin het land een derde plaats behaalde. Nederland kon zich voor de tweede keer in de geschiedenis niet plaatsen voor de finale.

Overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Beste Japanse inzending[bewerken | brontekst bewerken]

Land Taal Artiest Lied
Vlag van Japan Japan Engels Sandy Goodbye morning

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Taal Artiest Lied
1 Vlag van Italië Italië Italiaans Franco & Regina Amore mio
2 Vlag van Monaco Monaco Frans Mary Cristy Dans le ciel
3 Vlag van België België Frans Robert Cogoi Quand on est seul
4 Vlag van Japan Japan Engels Sei'ichi Neda Melancholy ballad
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Geraldine Romano
6 Vlag van Australië Australië Engels Marty Rhone On the loose (Again)
7 Vlag van Japan Japan Engels White House II Wedding bells
8 Vlag van Brazilië Brazilië Portugees Eva Onde o caração te levar
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Splinter Love is not enough (To stay alive)
10 Vlag van Italië Italië Italiaans Gianni Morandi Per poter vivere
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Jigsaw Paint the smile on
12 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Catherine Ferry Ma chanson d'amour
13 Vlag van Filipijnen Filipijnen Filipijns Celeste Legaspi Ang puso kong nagmamahal
14 Vlag van Duitse Democratische Republiek Oost-Duitsland Duits Hans-Jürgen Beyer Alles blüht
15 Vlag van Joegoslavië Joegoslavië Engels Radoyka Let my heart keep singing
16 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Engels William Tragesser & Kelly Stevens Between hello & goodbye
17 Vlag van Colombia Colombia Engels Jose & Dario Crisis
18 Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië Roemeens 5T Fetita mea isi vede tara
19 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Engels Danny Rhoder What have I got (I've got you babe)
20 Vlag van Japan Japan Engels Kin Band Mr. Jonkara
21 Vlag van Israël Israël Engels Gali Atari The same old game
22 Vlag van Sri Lanka Sri Lanka Engels Noel & La Ceylonians Peace, love, freedom, unity
23 Vlag van Japan Japan Engels Yukio Sasaki You are wind
24 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Gérard Lenorman S'il vous plaît, les nuages

Eerste halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Land Taal Artiest Lied Resultaat
Vlag van Griekenland (1822-1970 en 1975-1978) Griekenland Engels Mariangela Think I'm losing my men uit
Vlag van België België Frans Robert Cogoi Quand on est seul gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Caroline Verdi 100 baisers à la seconde uit
Vlag van Japan Japan Engels Sei'ichi Neda Melancholy ballad gekwalificeerd
Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië Roemeens 5T Fetita mea isi vede tara gekwalificeerd
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Spaans Miguel Pons No soy de aqui uit
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Geraldine Romano gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Engels Lee Mark Spiro & Homebrew Bluegrass dream uit
Vlag van Japan Japan Engels Yoshino Nakagawa The shooting star uit
Vlag van Australië Australië Engels Marty Rhone On the loose (Again) gekwalificeerd
Vlag van Italië Italië Italiaans Suan Donna libera uit
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Engels Danny Rhoder What have I got (I've got you babe) gekwalificeerd
Vlag van Monaco Monaco Frans Mary Cristy Dans le ciel gekwalificeerd
Vlag van Finland Finland Fins Frederik Kunkku uit
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka Engels Noel & La Ceylonians Peace, love, freedom, unity gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels White House II Wedding bells gekwalificeerd
Vlag van Brazilië Brazilië Portugees Eva Onde o caração te levar gekwalificeerd
Vlag van Malta Malta Engels Joe Cutajar It's take-off time uit
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Splinter Love is not enough (To stay alive) gekwalificeerd
Vlag van Nederland Nederland Engels Heathermae Reading Now that I love you uit
Vlag van Japan Japan Engels Kin Band Mr. Jonkara gekwalificeerd
Vlag van Filipijnen Filipijnen Filipijns Celeste Legaspi Ang puso kong nagmamahal gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Rose Merryl Le vent se lève uit
Vlag van Hongkong Hongkong Engels Rowena Cortes There's gotta be a way uit
Vlag van Italië Italië Italiaans Gianni Morandi Per poter vivere gekwalificeerd

Tweede halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Land Taal Artiest Lied Resultaat
Vlag van Turkije Turkije Engels Şenay Let in the light uit
Vlag van Japan Japan Engels Yukio Sasaki You are wind gekwalificeerd
Vlag van Polen Polen Pools Irena Jarocka Odpływają kawiarenki uit
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Jigsaw Paint the smile on gekwalificeerd
Vlag van Argentinië Argentinië Spaans Graciela Yuste Viento sin tiempo uit
Vlag van Ierland Ierland Engels Red Hurley Arkansas uit
Vlag van Indonesië Indonesië Engels Grace Simon Indigo uit
Vlag van Italië Italië Italiaans Franco & Regina Amore mio gekwalificeerd
Vlag van Duitse Democratische Republiek Oost-Duitsland Duits Hans-Jürgen Beyer Alles blüht gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels Undo Tsuguru Hey, Peter uit
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Russisch Ljoedmila Barykina Ty ne chodi v osenni sad uit
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Catherine Ferry Ma chanson d'amour gekwalificeerd
Vlag van Israël Israël Engels Gali Atari The same old game gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels Cha Cha II I want to be in love uit
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië Engels Radoyka Let my heart keep singing gekwalificeerd
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Michael Tinsley Wrap me in love uit
Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Véronique Müller Last year's dreams uit
Vlag van Colombia Colombia Engels Jose & Dario Crisis gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels Sandy Goodbye morning gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Gérard Lenorman S'il vous plaît, les nuages gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Engels William Tragesser & Kelly Stevens Between hello & goodbye gekwalificeerd