2,5-dichloorfenol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2,5-dichloorfenol
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2,5-dichloorfenol
Algemeen
Molecuulformule C6H4Cl2O
IUPAC-naam 2,5-dichloorfenol
Andere namen 1-hydroxy-2,5-dichloorbenzeen, 2,5-DCP
Molmassa 163,00 g/mol
SMILES
C1(=CC(=CC=C1Cl)Cl)O[H]
CAS-nummer 583-78-8
PubChem 66
Wikidata Q13427538
Beschrijving Kleurloze kristallen met kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H314
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338 - P310
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, voeding en voedingsmiddelen. Verluchting langs de vloer.
VN-nummer 2020
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
LD50 (ratten) (oraal) 580 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Smeltpunt 59 °C
Kookpunt (bij 99,2 kPa) 211 °C
Dampdruk (bij 25°C) ± 17 Pa
Slecht oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2,5-dichloorfenol is een organische chloorverbinding met als brutoformule C6H4Cl2O. De stof komt voor als kleurloze kristallen met een kenmerkende geur, die slecht oplosbaar zijn in water.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verbranding met vorming van giftige en corrosieve dampen, onder andere acylchloriden en zuuranhydriden. Ze reageert hevig met sterke oxidatiemiddelen.

De stof is sterk irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Blootstelling aan de stof kan chlooracne veroorzaken.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]