Bilabiale ejectief

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bilabiale ejectief (tussen a's)

De bilabiale ejectief is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet aangeduid wordt met pʼ, en in X-SAMPA met p_>.

De klank komt onder andere voor in de Ethiopische Semitische talen, het Afaan Oromo, het Quechua en het Oebychs.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

  • De manier van articulatie is plosief, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom in het spraakkanaal te belemmeren.
  • Het articulatiepunt is bilabiaal, wat inhoudt dat beide lippen worden gebruikt.
  • De articulatie is stemloos, wat betekent dat de stembanden niet meetrillen bij het produceren van de klank.
  • Het is een orale medeklinker, wat inhoudt dat lucht door de mond kan ontsnappen.
  • Het is een centrale medeklinker, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom over het midden van de tong te laten stromen in plaats van langs de zijkanten.
  • Het luchtstroommechanisme is glottalisch-ingressief, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door lucht uit de glottis naar beneden te duwen.