Labiodentale flap

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De labiodentale flap of tap is een medeklinker die vooral terug wordt gevonden in talen uit Centraal-Afrika. De klank is ook waargenomen in de Austronesische taal Sika.

Symbool[bewerken | brontekst bewerken]

Wanneer de klank in literatuur wordt omschreven, wordt vaak het symbool [v̆]? gebruikt. In 2005 werd de klank in het Internationaal Fonetisch Alfabet opgenomen als een v met een rechterhaak:

De klank kent geen symbool in X-SAMPA.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

  • De manier van articulatie is flap, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door een enkele samenspanning van de spieren waarmee een articulator tegen een andere articulator wordt gegooid.
  • Het articulatiepunt is labiodentaal, wat wil zeggen dat de klank uitgesproken door de onderste lippen contact te laten maken met de boventanden.
  • Het type articulatie is stemhebbend, wat betekent dat de stembanden meetrillen bij het vormen van de klank.
  • Het is een orale medeklinker, wat wil zeggen dat de lucht door de mond naar buiten stroomt.
  • Het is een centrale medeklinker, wat wil zeggen dat de lucht over het midden van de tong stroomt, in plaats van langs de zijkanten.
  • Het luchtstroommechanisme is pulmonisch-egressief, wat wil zeggen dat lucht uit de longen gestuwd wordt, in plaats van uit de glottis of de mond.