Labiodentale approximant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Labiodentale approximant (tussen a's)

De labiodentale approximant is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet aangeduid wordt met ʋ, en in X-SAMPA met P.

Een voorbeeld van de klank is de w in het woord wang.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

  • De manier van articulatie is approximant, wat inhoudt dat de klank wordt gevormd door een articulator dicht bij een andere te brengen, maar zonder dat het spraakkanaal zodanig wordt vernauwd dat er een turbulente luchtstroom ontstaat.
  • Het articulatiepunt is labiodentaal, wat wil zeggen dat de klank uitgesproken door de onderste lippen contact te laten maken met de boventanden.
  • Het type articulatie is stemhebbend, wat betekent dat de stembanden meetrillen bij het vormen van de klank.
  • Het is een orale medeklinker, wat wil zeggen dat de lucht door de mond naar buiten stroomt.
  • Het is een centrale medeklinker, wat wil zeggen dat de lucht over het midden van de tong stroomt, in plaats van langs de zijkanten.
  • Het luchtstroommechanisme is pulmonisch-egressief, wat wil zeggen dat lucht uit de longen gestuwd wordt, in plaats van uit de glottis of de mond.