Stemloze epiglottale fricatief

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Stemloze epiglottale fricatief
ʜ
IPA-nummer 172
Codering
HTML ʜ
Unicode U+029C
UTF-8 CA 9C
X-SAMPA H\
Braille ⠔⠓
Voorbeeld

De stemloze epiglottale fricatief is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet aangeduid wordt met ʜ , en in X-SAMPA met H\.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

  • De manier van articulatie is fricatief, wat wil zeggen dat de klank geproduceerd wordt door hinder die de luchtstroom ondervindt op de plaats van articulatie, waardoor turbulentie ontstaat.
  • Het articulatiepunt is epiglottaal, wat inhoudt dat de klank wordt gearticuleerd met het strotklepje tegen de farynx.
  • Het type articulatie is stemloos, wat wil zeggen dat de stembanden niet meetrillen bij het articuleren van de klank.
  • Het is een orale medeklinker, wat wil zeggen dat de lucht door de mond naar buiten stroomt.
  • Omdat de klank wordt gearticuleerd vanuit de keel zonder hulp van een onderdeel in de mond, is onderverdeling bij de laterale of centrale medeklinkers niet van toepassing.
  • Het luchtstroommechanisme is pulmonisch-egressief, wat wil zeggen dat lucht uit de longen gestuwd wordt, in plaats van uit de glottis of de mond.