Birmaanse dwergvalk
| Birmaanse dwergvalk IUCN-status: Gevoelig[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Birmaanse dwergvalk door John Gerrard Keulemans | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Neohierax insignis (Walden, 1872) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Birmaanse dwergvalk op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De Birmaanse dwergvalk (Neohierax insignis) is een kleine roofvogel uit de familie van de caracara's en valken. Hij komt voor in het Indomaleisisch gebied. Voorheen in Polihierax.
Gedrag[bewerken | brontekst bewerken]
Het leefgebied van de Birmaanse dwergvalk bestaat uit savanne en (loof)bossen. De soort voedt zich voornamelijk met hagedissen, maar ook met insecten. In tegenstelling tot de dwergvalken uit het geslacht Microhierax, die in de lucht jagen, vangt de Birmaanse dwergvalk zijn prooi vooral op de grond of in bomen. Hij gebruikt holtes in bomen, bijvoorbeeld oude holen van spechten, om te nestelen en te roesten. Naar de levenswijze van deze dwergvalk is echter nog nauwelijks onderzoek gedaan.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
De Birmaanse dwergvalk komt voor in het zuiden en midden van Myanmar, Thailand, Cambodja en het zuiden van Laos en Vietnam.
De volgende drie ondersoorten komen voor:[2]
- N. i. cinereiceps - E.C.S. Baker, 1927; komt voor in Zuid-Myanmar en Noordwest-Thailand.
- N. i. harmandi - (Oustalet, 1876); komt voor in Laos, Vietnam en Cambodja.
- N. i. insignis - Walden, 1872; komt voor in West- en Centraal-Myanmar.
Het leefgebied bestaat uit graslanden met geboomte en half open bosgebieden met voornamelijk loofbos in laagland en heuvelland tot op 900 m boven zeeniveau. De aanwezigheid van bomen met holen is noodzakelijk als verblijf- en broedplaats.[1]
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De grootte van de wereldpopulatie wordt geschat op 15 tot 30 duizend individuen. De Birmaanse dwergvalk is gevoelig voor uitsterven door ontbossing en mogelijk ook door jacht. Om deze redenen staat deze dwergvalk als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|