Brachycrus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brachycrus
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Vroeg- tot Midden-Mioceen
Brachycrus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Onderklasse:Theria
Infraklasse:Eutheria (Placentadieren)
Orde:Artiodactyla
Onderorde:Tylopoda
Familie:Merycoidodontidae
Geslacht
Brachycrus
Palmer, 1904
  • B. buwaldiMerriam 1919
  • B. laticepsDouglass 1900
  • B. rusticusLeidy 1870
  • B. siouenseSinclair 1915
  • B. sweetwaterensisSchultz & Falkenbach 1940
  • B. vaughaniSchultz & Falkenbach 1940
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Brachycrus[1][2] is een geslacht van uitgestorven zoogdieren, dat voorkwam van het Vroeg- tot het Midden-Mioceen. Het behoort tot de oreodonten, een groep van evenhoevigen.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Dit een meter lange dier had een schedel met een korte kaak. De ver naar achteren geplaatste neusgaten bevonden zich boven op de schedel, terwijl de ogen meer naar voren stonden. Deze kenmerken duidden op de aanwezigheid van een kort slurfje, zoals de tapirs er een hebben. Het doel van dit slurfje had waarschijnlijk te maken met het verzamelen van voedsel, dat het dier op de bosbodem zocht.

Vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Resten van dit dier werden gevonden in Noord-Amerika, in de Great Plains.