Brian Laudrup

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brian Laudrup
Brian Laudrup in 2013
Persoonlijke informatie
Volledige naam Brian Laudrup
Geboortedatum 22 februari 1969
Geboorteplaats Wenen, Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Lengte 186 cm
Positie Aanvaller, aanvallende middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2000
Jeugd
Vlag van Denemarken Brøndby IF
Senioren
Seizoen Club W (G)
1986–1989
1989–1990
1990–1992
1992–1993
1993–1994
1994–1998
1998–1999
1999
1999–2000
Vlag van Denemarken Brondby IF
Vlag van Duitsland KFC Uerdingen 05
Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Italië AC Fiorentina
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Schotland Rangers
Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Denemarken FC Kopenhagen
Vlag van Nederland Ajax
68(18)
34(6)
44(11)
31(5)
9(1)
133(44)
11(1)
12(2)
38(15)
Interlands
1984
1985–1987
1987–1988
1987–1998
Vlag van Denemarken Denemarken –17
Vlag van Denemarken Denemarken –19
Vlag van Denemarken Denemarken –21
Vlag van Denemarken Denemarken
6(0)
12(6)
5(0)
82(21)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Brian Laudrup (Wenen, 22 februari 1969) is een Deens voormalig profvoetballer. Hij is de zoon van Finn Laudrup en de broer van Michael Laudrup. Hij speelde als aanvaller of als aanvallende middenvelder.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Laudrup werd geboren in Wenen, toen zijn vader Finn als speler actief was bij Wiener SC. Laudrup speelde in de jeugd van Brøndby IF en debuteerde daar later ook in het eerste team. Hij maakte zoveel indruk dat hij een transfer naar de Duitse Bundesliga afdwong. KFC Uerdingen 05 werd voor een seizoen zijn nieuwe werkgever. Daarna nam Bayern München hem over voor ongeveer drie miljoen euro. Mede door het behalen van de titel op het EK 1992 begon zijn reputatie te groeien en na twee seizoenen bij de Beierse grootmacht, vertrok hij naar de Serie A. Laudrup vertrok naar AC Fiorentina, maar was bij de club niet gelukkig en na een seizoen, waarin Fiorentina degradeerde, werd hij uitgeleend aan AC Milan. Hier speelde hij weinig en in juli 1994 vertrok hij voor bijna vier miljoen euro naar Rangers. In de Schotse competitie was Laudrup wel een succes. Hij werd een belangrijke speler van het team dat negenmaal op rij de Scottish Premier Division won. Laudrup werd tweemaal verkozen tot Deens speler van het jaar en won de eretitel daardoor in totaal viermaal, een record. In 1998 verhuisde hij naar Chelsea, maar omdat hij hier niet veel speelde kwam hij kort uit voor FC Kopenhagen. De supporters floten hem uit en samen met familieproblemen resulteerde dit in transfer naar Ajax, waar hij ruim een seizoen speelde. Een blessure resulteerde in een vroegtijdig afscheid van het voetbal.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Laudrup speelde op 18 november 1987 zijn eerste interland tegen West-Duitsland. Hij miste het EK 1988, maar was een van de belangrijke spelers van het Deense team dat het EK 1992 won. Hij scoorde ook nog driemaal in drie wedstrijden op het EK 1996, maar Denemarken werd hier al in de eerste ronde uitgeschakeld. In totaal zou Laudrup tweeëntachtig interlands spelen, waarin hij eenentwintig maal scoorde. De met 3–2 verloren kwartfinale tegen Brazilië op het WK 1998 was zijn laatste wedstrijd voor het Deens nationale team, hoewel hij op dat moment pas negenentwintig jaar oud was.

Laudrup werd door Pelé als een van de 125 beste nog levende voetballers gekozen, samen met zijn broer Michael. Hij werd vier keer verkozen tot Deens voetballer van het jaar.

Latere carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn sportloopbaan werd Laudrup verslaggever voor de Deense televisie, samen met Peter Schmeichel en Preben Elkjær Larsen. Daarnaast is hij de eigenaar van een bedrijf dat wijn produceert en speelt hij samen met zijn broer regelmatig voor de Old Boys van Lyngby Boldklub.

Ziekte[bewerken | brontekst bewerken]

Op 7 september 2010 werd door het Deense TV3 bekendgemaakt dat Laudrup leed aan lymfeklierkanker. De ziekte werd in een vroegtijdig stadium ontdekt. Ruim tien jaar later, in september 2020, liet hij weten genezen te zijn verklaard.[1]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Denemarken Brøndby IF
Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Schotland Rangers
Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Denemarken Denemarken

Individueel

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]