Bruno Santanera

Beeldentuin Klein Italië naast het kantoor in Godlinze.

Bruno Cesare Ortelio Santanera (Turijn, 15 maart 1937) is een in Nederland woonachtige Italiaan die zichzelf 'magneto-mineraaltherapeut' noemt en die door velen als kwakzalver wordt beschouwd. Bij het grote publiek is hij bekend als de bedenker van de BioStabil 2000.

Ondernemerschap

Santanera verhuisde in de jaren 60 van Italië naar Amsterdam, waar hij een carrosseriebedrijf begon. Toen hij in september 1969 hoorde dat er een investeringsregeling zou komen voor bedrijven in Noordoost-Groningen, ging hij een kijkje nemen in het Groningse plaatsje Godlinze. Hij besloot met zijn Nederlandse vrouw naar dit plaatsje te verhuizen. De subsidie liep hij mis, doordat Godlinze net buiten de investeringszone viel, en het carrosseriebedrijf werd omgebouwd tot een bedrijf waarin marmer werd verwerkt tot wand- en vloertegels. Naast ruw marmer begon Santanera ook marmeren beelden en kunstnijverheidsartikelen uit Italië te importeren. Zijn tuin vol marmeren beelden bezorgde hem de bijnaam 'de marmerkoning'.

Toen Santanera in 1972 in financiële problemen raakte en geen horecavergunning kreeg voor een illegaal restaurant, ging hij in hongerstaking. Piet Bakker, een journalist van de Winschoter Courant, schreef een boek over Santanera, en Molly Geertsema, destijds minister van Binnenlandse Zaken bracht een privébezoek aan Godlinze.

Mineraaltherapie

Het kantoor van Santanera in Godlinze naast de beeldentuin. Het bedrijf wordt gerund door zijn zoon Roberto.

Santanera begon enkele jaren later met mineraaltherapie, nadat hij door een kennis van hooikoorts zou zijn genezen door middel van mineralen. Zijn belangrijkste product was de BioStabil 2000®, een hanger met draaimechanisme. Santanera claimde onder meer in zijn reclame dat er een patent op de hanger zou rusten; dit was echter slechts een trademark (een geregistreerde naam met daarom de toevoeging ®). De hanger bevat een neodymium-magneetje, door Santanera omschreven als 'samengeperste zeldzame aarde uit Zaïre', en zou onder meer beschermen tegen 'elektromagnetische stress'. De hanger werd verkocht door het bedrijf Tel Sell en werd op televisie aangeprezen door Tineke de Nooij, maar door de Vereniging tegen de Kwakzalverij omschreven als kwakzalverij. In maart 2004 oordeelde de Reclame Code Commissie in hoger beroep dat de televisiereclame voor de hanger misleidend was en niet meer in de toenmalige vorm mocht worden uitgezonden. In een nieuwe versie figureerde de basisarts Roy Martina. Op 6 juni 2007 oordeelde de Reclame Code Commissie dat ook deze versie niet langer mocht worden uitgezonden.

Rechtszaak Radar

Het televisieprogramma Radar liet begin maart 2004 weinig van de claims van Santanera heel en de verkoop stortte vrijwel geheel in. Santanera spande een kort geding aan waarin hij een verbod op de website biostabil.sucks.nl eiste. Santanera verloor dit geding, en zag af van een geding tegen een tweede website. Hij spande ook een rechtszaak aan tegen Radar. Begin 2005 volgde de uitspraak. Ook deze zaak werd door Santanera verloren. Eind 2005 wilde hij de Sloterdijk Tandzorg Kliniek vervolgen omdat zij in een artikel bekendmaakten dat Biostabil® reeds langer een geregistreerd merk van een heel ander product is. Het gaat hier om kunststof tanden voor kunstgebitten die worden geproduceerd door de firma Dentsply International.

Bord voor het kantoor van Santanera, waarop TROS Radar wordt aangeklaagd in 2017 (foto: september 2018)

In oktober 2016, twaalf jaar na de uitzending van Radar verspreidde Santanera 1,5 miljoen folders in de regio Hilversum met daarop de tekst: "dit beroemde programma maakt gebruik van vervalsingen, trucages, leugens of halve waarheden en manipuleert de nietsvermoedende kijker. Dit allemaal ter meerdere glorie van de zeer riant betaalde eindredactrice Antoinette Hertzenberg." Ook maakte hij een film waarin hij poogt de bewijslast van de uitzending uit 2004 te weerleggen, en plaatste die op videosite YouTube. De video is inmiddels verwijderd.

Santanera begon in 2017 opnieuw een rechtszaak tegen de uitzending van Radar. Hij zei daarover tegen RTV Noord: "In de nieuwe zaak gaat het alleen over feiten. En die zullen de waarheid naar voren brengen."

Persoonlijk leven

Santanera is gehuwd en heeft vijf kinderen. Enkele van deze kinderen figureerden als tevreden 'klanten' in de televisiereclames voor de BioStabil 2000. Twee van de zoons, Oreste en Renato Santanera, drijven het keuken- en marmercentrum. Zoon Roberto heeft in Godlinze een horecabedrijf met een restaurant, een partycentrum en een eetcafé.

Santanera heeft in zijn eigen tuin een plek bestemd om te worden begraven. Hiervoor moet door de gemeenteraad een bestemmingsplan worden opgesteld.