Naar inhoud springen

Cassins vlagstaartpapegaai

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hwdenie (overleg | bijdragen) op 6 sep 2017 om 17:31. (→‎Status)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Cassins vlagstaartpapegaai
IUCN-status: Gevoelig[1] (2016)
Cassins vlagstaartpapegaai
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Psittaciformes (Papegaaiachtigen)
Familie:Psittaculidae (Papegaaien van de Oude Wereld)
Geslacht:Prioniturus (Vlagstaartpapegaaien)
Soort
Prioniturus flavicans
Cassin, 1853
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Cassins vlagstaartpapegaai op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Cassins vlagstaartpapegaai (Prioniturus flavicans) is een vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld). Het is een voor uitsterven gevoelige, endemische vogelsoort op Celebes.

Foto in 2013 op Celebes gemaakt door Jason Thompson

Kenmerken

De vogel is 37 cm lang. Het is een overwegend groen gekleurde vlagstaartpapegaai. Het mannetje heeft een bleekblauwe tot grijze snavel, heeft blauw op de kruin en de nek met midden op de kruin een rode vlek. Bij het vrouwtje ontbreekt dit blauw en de rode vlek. Kenmerkend zijn de verlengde, pollepelvormige staartpennen met een donker gekleurde "vlag" op het eind. Onvolwassen vogels hebben deze staartveren nog niet.[2]

Verspreiding en leefgebied

De vogel komt voor in Minahasa en nabij gelegen eilanden in het noorden van Celebes, waaronder de Togian-eilanden. Het leefgebied bestaat in de eerste plaats uit primair regenwoud in laagland tot 1000 m boven zeeniveau, maar de papegaaien worden ook in aangeplante bomen gezien en in heuvellandbos tot op 1900 m.[1]

Status

Cassins vlagstaartpapegaai heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 1998 door BirdLife International geschat op 45 duizend individuen; de populatie-aantallen nemen echter af door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik en de aanleg van infrastructuur. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]

Er gelden beperkingen voor de handel in deze vogel, want de soort staat in de Bijlage II van het CITES-verdrag.[1]