Chris Christoffels & José Roland
| Chris Christoffels & José Roland | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Chris Christoffels & José Roland, Kleine Zavel, Brussel 2024
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | René Christoffels, Hasselt, 16 juni 1950
José Roland, Naast, 30 december 1945 | |||
| Geboorteland | België | |||
| Opleiding | René Christoffels, Katholieke Universiteit Leuven, Rechtsfaculteit José Roland, Institut Saint-Luc de Bruxelles | |||
| Website | ||||
| ||||
Chris Christoffels & José Roland is een Belgisch kunstenaarsduo dat multidisciplinair werk verwezenlijkt. Chris Christoffels (Hasselt, 16 juni 1950) is componist van eigentijdse klassieke muziek[1], José Roland (Naast, 30 december 1945) is beeldend kunstenaar. Hun mediakunst behelst tekst, tekening, muziek, videokunst, installatiekunst, dans en theater. Vanaf het concept tot de uitvoering doen ze in de verschillende kunstdisciplines alles samen. Ze wonen en werken in Brussel.[2]
Artistiek parcours[bewerken | brontekst bewerken]
Chris Christoffels & José Roland ontmoeten elkaar in 1972. Aanvankelijk gaan beide artiesten hun eigen artistieke weg. Naast muzikale creaties ontwikkelt Chris Christoffels na zijn rechtenopleiding aan de Katholieke Universiteit Leuven een productiehuis voor muziek en geluid met een eigen geluidsstudio Thinkntalk (architecten Robbrecht & Daem) en platenlabel TalkieO (poprock, onder meer Puggy). José Roland van zijn kant studeert aan het Institut Saint-Luc Bruxelles, heeft tentoonstellingen en is docent en persverantwoordelijke aan de Ecole de Recherche Graphique. Vanaf 1990 vatten zij hun multidisciplinaire samenwerking aan die hen onder meer leidt naar het Grande Musica in Chiesa Festival (Missa Brevis) in Rome, het Auditorium van het Louvre (Breath Multimedia) in Parijs, het Calouste Gulbenkian Museum in Lissabon en het LACMA in Los Angeles.
Vroeg werk[bewerken | brontekst bewerken]
Na zijn studies schrijft Chris Christoffels voor uiteenlopende publicaties (Jacques Meuris, Camille De Taeye) en maakt muziek voor nationale en internationale reclame (Gold Lion voor België op het Cannes Lions International Festival of Creativity). Met Excellensis (Play That Beat Publishing - Virgin Records France) creëert hij de Belgische Olympische Hymne voor de Olympische Zomerspelen in Artlanta 1996.
Persoonlijke tentoonstellingen van José Roland vinden plaats vanaf 1981 (Description d’un monde, Galerie Le Salon d’Art, Bruxelles. Carnets de Dessins, l’ISELP, Bruxelles. Le Rêve du corps, BBL Namur. Dans les Chambres Noires, l’Autre Musée le Nouveau Théâtre de Belgique, Bruxelles. Paraboles,Le Bâteau Ivre, Redu. Clartés à Feyrère, Clarus, Bruxelles. Transfigurés, Galerie Tête d’Or, Bruxelles. Les Hommes de Feuilles, BBL, Mons. La Chanson de Roland, Librairie Ancre Rouge, Vilvoorde. Sainte-Victoire, Zeuxis Studio, Bruxelles, aangekocht door de Franse Gemeenschap).Voor Passport, het inflight magazine van Sabena levert hij alle illustraties. In 1982 schenkt de Unie van de filmkritiek zijn werk Saint-Michel aan Mel Brooks (producer van de film 'The Elephant Man' van David Lynch. Hetzelfde jaar verschijnt zijn Postcard ‘Grand Verre’ in de film ‘This is not Brussels’ voor de Europese televisiereeks van cineast Benoît Lamy.
Samenwerking[bewerken | brontekst bewerken]
Sinds hun artistieke samenwerking in 1990 creëren Chris Christoffels & José Roland een fictieve wereld. Wars van conventies maken zij geluidsinstallaties. Missa Brevis is een sacrale compositie voor groot orgel, 9 strijkinstrumenten en 4 klassieke zangers in een lichtinstallatie waarvan de kleuren naar gotische glasramen verwijzen. InstruMENTAL is de installatie van een immens brein op het dak van het muziekinstrumentenmuseum dat ‘s nachts als een blauwe wolk boven Brussel zweeft. Een aanpak die zij als Alice in Wonderland ook met minuscule en reuzenzwammen bij 'Sporae.So much rooms' in het Europees Centrum voor Beeldhouwkunst in het Tournay-Solvaypark toepassen.
Werken[bewerken | brontekst bewerken]
Visuele kunst[bewerken | brontekst bewerken]
- 2023 Peace, please. Videokunst voor het Kyiv Investment Forum, Stadhuis Brussel
- 2018 Locked-in syndrom. Installatie, Gare des Guillemins, Luik
- 2015 Sporae. So much rooms. Muziek en video Installatie, Europese Ruimte voor Beeldhouwkunst, Tournay-Solvaypark, Bosvoorde[3][4][5]
- 2013 Masterworks. Overeenkomst kunstvoorwerpen en kunstverzamelaars. Video BRAFA13, Brussel
- 2009 InsruMENTAL. Multidisciplinaire kunstinstallatie, Muziekinstrumentenmuseum, Kunstberg Brussel
- 2007 Writing Dance. Videokunst triptiek, Project(or) Art Fair, Rotterdam
- 2007 Aube Multimedia. Muziek strijkkwintet en Installatie, Error#7 Antwerpen
- 2007 Point-Zeroo. Videokunst in de openbare ruimte, BRX Bravo Festival, Centraal Station, Brussel[6]
- 2006 LettreVIDEOBRIEF. Aan Koning Albert en Koningin Paola voor hun 15 jarige jubileum. Brussel
- 2006 Ailés à L.A. Multidisciplinair kunstwerk, LACMA en de Residentie van de Belgische Consul in Los Angeles[7]
- 2006 Vitrail/Vitrine. Lichtinstallatie in de openbare ruimte, Nuit Blanche Brussel[8]
- 2003 Béjart en Mouvements, Multimedia installatie, La Maison du Spectacle La Bellone, Bozar
Muziek[bewerken | brontekst bewerken]
- 2019 Les sept péchés capitaux. Compositie voor groot orgel, Nuit Blanches Paris, Chapelle des Spiritains, Parijs[9][10][11]
- 2011 Homère à Saint-Omer. Musée de l’Hôtel Sandelin, compositie voor piano en 2 zangers/kunstinstallatie, Saint-Omer
- 2011 Breath. Compositie voor piano en klarinet/videokunst, Auditorium du Louvre, Parijs
- 2009 Cittá Pietrasanta. Compositie voor groot orkest en lichtinstallatie, Pietrasanta in Concerto Festival, Italië
- 2004 Bue Shell. Compositie en lichtinstallatie, Contemporary Music Festival Emergence, Brussel
- 2002 Missa Brevis. Sacrale muziekcompositie en lichtinstallatie, Sint-Michiel en Goedele Kathedraal Brussel, Festival Musica in Chiesa, Rome en Koninklijk Muziekconservatorium Brussel[12]
- 2000 Danse d'Images/Hommage à Maurice Béjart, videoconcert voor 4 zangers, 4 muzikanten en 1 danser, Fiocco Zaal, Koninklijke Muntschouwburg
Podiumkunsten[bewerken | brontekst bewerken]
- 2015 Novos Exploradores. Multimedia performance, 2 dansers, 1 zanger, videokunst. Musée Gulbenkian, Lissabon
- 2013 Exploradores. Multimedia performance, 2 dansers en videokunst. Palacio da Bolsa, Porto[13]
- 2012 Look at the silence. Muziekcompositie en voorstelling voor 2 acteurs met gebarentaal, Brussel
- 2010 Theseus. A Timeless Myth. Kameropera, 4 zangers, 2 dansers, video, Cultureel Centrum van Ukkel[14][15][16]
- 2009 Midnight Blue. Muziek, compositie voor strijkkwintet, 1 zanger, 2 dansers, videokunst, Brigittinenkapell, Brussel
- 2004 Way Out Theseus. Videokunst en Performance, 1 zanger, 3 dansers, Cultureel Centrum van Ukkel
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Kunstenpunt | Muziek | Chris Christoffels. muziekcentrum.kunsten.be. Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ Wonen in Brussel: Chris Christoffels, kunstenaar. www.bruzz.be. Geraadpleegd op 3 juni 2024.
- ↑ (fr) Un terrain de spores esthétique. Le Soir (20 oktober 2014). Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ (fr) Hubert, Heyrendt, Christoffels & Roland aux champignons. La Libre.be (4 juni 2024). Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ Chris Christoffels & José Roland | Espace Européen Pour La Sculpture. www.eesculpture.be. Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ (fr) Methode, Arrêt sur image "Point Zero". La Libre.be (4 juni 2024). Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ Elsense kunstenaars naar L.A.. www.bruzz.be. Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ Demeyer, Paul, Vierkant dat muziek maakt in het Centraal Station Brussel (20-02-2007).
- ↑ (fr) Renault, Gilles, Feipel & Béchameil / Christoffels, cloche sonnée. Libération. Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ (fr) Renault, Gilles, Nuit blanche, ça bouge !. Libération. Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ (fr) Chris Christoffels à l’orgue pendant sept heures. Le Soir (5 oktober 2019). Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ Vantroyen, Jean-Claude, De la messe à la pub (21-12-2005).
- ↑ (fr) Software, A7, Semaine Belge à Porto : spectacle de clôture. www.wbi.be. Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ (fr) Chris Christoffels & José Roland L’éphémère, pourvu que ça dure. Le Soir (16 januari 2010). Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ (fr) MDM, "Theseus" éclaté. La Libre.be (4 juni 2024). Geraadpleegd op 4 juni 2024.
- ↑ (fr) Vif, La rédaction du, Opéra-danse à la grecque. Le Vif (23 september 2010). Geraadpleegd op 4 juni 2024.