Chrysopoeia

Esoterie
Westerse esoterie
Esoterie in de klassieke oudheid
Esoterische vakgebieden Alchemie Occultisme Magie Astrologie Waarzeggerij Geomantiek Handlijnkunde Numerologie Tarot
Esoterische stromingen Antroposofie Christelijke theosofie Gnosis Golden Dawn Hermetisme Iatrosofie Illuminisme Mysticisme Neoplatonisme Neopythagorisme New age New thought Pythagorisme Rozenkruisers Theosofie Vrijmetselarij
Esoterische teksten De alchemische bruiloft van Christiaan Rozenkruis De occulta philosophia libri tres Chaldeïsche orakelen Ephesia grammata Griekse magische papyri Grimoire Hermetica Merseburger toverspreuken Monas Hieroglyphica Nag Hammadigeschriften Orfica Picatrix Sibillijnse orakelen Theologie van de rekenkunde Theologia Platonica Turba philosophorum
Esoterici en onderzoekers Antoine Faivre Arturo Reghini Cecco d'Ascoli Giovanni Pico della Mirandola Giulio Camillo Hermes Trismegistus John Dee Julius Evola Marsilio Ficino Nicholas Goodrick-Clarke Plotinus Pythagoras Gilles Quispel Wouter Hanegraaff Kocku von Stuckrad
Portaal   Esoterie

In de alchemie betekent de term chrysopoeia "transmutatie in goud" (Grieks: khrusōn, goud, en poiēin, maken). Het wordt ook symbolisch gebruikt om te verwijzen naar de Steen der wijzen als voleinding van het 'Grote Werk'.

Het woord duikt op in een klein alchemistisch leerboek, de Chrysopoeia van Cleopatra, waarschijnlijk geschreven in de late hellenistische periode, hoewel het vooral in de middeleeuwen bekend werd. Het thema van het boek is in de eerste plaats "het Ene tot het Alles" (en to pan), een concept dat is gerelateerd aan Ouroboros en hermetische wijsheid. Stephanus Alexandrinus, een 7e-eeuwse Britse filosoof en astronoom, schreef De Chrysopoeia. Chrysopoeia is ook de naam van een gedicht van Giovanni Augurello uit 1515 .

Het begrip is dus premodern. In de hedendaagse vakliteratuur wordt de term nog steeds gehanteerd om te verwijzen naar transmutationele alchemie, terwijl 'alchemie' een heel ruim begrip is.