Naar inhoud springen

Sangirblauwoorijsvogel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 4 sep 2017 om 17:35. (1 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Cittura cyanotis sanghirensis
IUCN-status: Gevoelig[1] (2014)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Coraciiformes (Scharrelaarvogels)
Familie:Alcedinidae (IJsvogels)
Geslacht:Cittura
Soort:Cittura cyanotis (blauwoorijsvogel)
Ondersoort
Cittura cyanotis sanghirensis
Sharpe, 1868
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Cittura cyanotis sanghirensis is een vogel uit de familie Alcedinidae (ijsvogels). BirdLife International beschouwt de vogel als een aparte soort, maar op de IOC World Bird List staat hij als een ondersoort. Het is een endemische (onder-)soort van de eilanden noordwesten van Celebes.

Kenmerken

De vogel is gemiddeld 28 cm lang. Het is een opvallend grote, bosbewonende soort ijsvogel. De kruin, nek en rug zijn bruin. Rond het oog is een violet, bijna zwart gekleurd masker met duidelijk witte lijnen omzoomd. De vleugelbovendekveren zijn violetblauw gekleurd. De snavel is forst en felrood. De borst en buik zijn lilakleurig en staart is roodbruin en loopt trapvormig af. De andere ondersoort C. c. cyanotis is gemiddeld iets kleiner, met een minder forse snavel, doffer van kleur, minder donkerviolet rond het oog en minder lila op de borst.[2]

Verspreiding en leefgebied

De vogel komt voor op de Sangihe-eilanden en de Talaudeilanden. Het leefgebied van de vogel is bij voorkeur primair regenwoud, maar daarvan is weinig overgebleven. De vogel wordt ook vaak waargenomen in secundair bos en in plantages.[1]

Status

Cittura cyanotis sanghirensis heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. De aantallen hebben een sterk wisselden karakter. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik en menselijke bewoning. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]