Cola Debrotprijs
De Cola Debrotprijs (Premio Cola Debrot), vernoemd naar dichter, schrijver, arts en minister Cola Debrot (1902−1981), is een Curaçaose algemene cultuurprijs, de belangrijkste in het Caribisch deel van het Koninkrijk der Nederlanden.[1] Hij wordt jaarlijks uitgereikt aan personen of organisaties die zich verdienstelijk hebben gemaakt in een van de jaarlijks roulerende categorieën architectuur, beeldende kunst, dans, folklore, literatuur, muziek, theater en wetenschap.[2] De prijs werd ingesteld door het Bestuurscollege van het Eilandgebied Curaçao en voor het eerst uitgereikt bij de opening van de nieuwe schouwburg Centro Pro Arte op 6 september 1968.[3] Sinds 1969, het tweede jaar, vindt de prijsuitreiking gewoonlijk plaats op 4 mei, de geboortedag van Cola Debrot. De prijs bestaat uit een gouden speldje met rozet (voorstellende de larahabloem) op een groen lint, een oorkonde en een geldsom.[4]
Laureaten[bewerken | brontekst bewerken]
- 1968 − Eric Gorsira − muziek
- 1969 − Pierre Lauffer − literatuur
- 1970 − Lucila Engels-Boskaljon − beeldende kunst
- 1971 − Frank Davelaar − muziek
- 1972 − Carlos Winkel − wetenschap
- 1973 − Elis Juliana − beeldende kunst
- 1974 − Alberto Badaracco − architectuur
- 1975 − Edgar Palm − muziek
- 1976 − Eligio Melfor − theater
- 1976 − Paul Brenneker − folklore
- 1977 − Elis Juliana − literatuur
- 1978 − Jaap van Soest − wetenschap
- 1979 − Felix de Rooy − beeldende kunst
- 1980 − Tom Janga − architectuur
- 1981 − Jacobo Palm − muziek
- 1982 − Nicolas Susana − folklore
- 1982 − Rina Penso − theater
- 1983 − Boeli van Leeuwen − literatuur
- 1983 − Sonia Garmers − literatuur
- 1984 − Wim Statius van Eps − wetenschap
- 1985 – José Capricorne − beeldende kunst
- 1986 − Fernando Julian − architectuur
- 1987 − Rignald Recordino − muziek
- 1988 − Carmita Henriquez − folklore
- 1988 − Lucia Schnog − dans
- 1989 − Carel de Haseth − literatuur
- 1989 − Tip Marugg − literatuur
- 1990 − Rolf Bak − wetenschap
- 1991 − Norva Sling en Nel Simon − beeldende kunst
- 1992 − Ronny Lobo − architectuur
- 1993 − Harry Moen − muziek
- 1994 − Grupo Trinchera − folklore
- 1995 − Jules de Palm − literatuur
- 1995 − J.J. Oversteegen − literatuur
- 1996 − Jay Haviser − wetenschap
- 1997 − Yubi Kirindongo − beeldende kunst
- 1998 − Mike Koch en Anko van der Woude − architectuur
- 1999 − Wim Statius Muller en Cedric Ridderplaat − muziek
- 2000 − Dinah Veeris − folklore
- 2001 − Frank Martinus Arion − literatuur
- 2002 − Ashley Duits − wetenschap
- 2003 − Jennifer Smit − bijdrage kunst en cultuur
- 2004 − Stichting Monumentenzorg Curaçao − architectuur
- 2005 − Oswin Behilia (Chin) en Rudy Plaate[5] – muziek
- 2006 − Chuki Scharbaai − dans
- 2006 − Roland Colastica − theater
- 2007 − Erich Zielinski − literatuur
- 2007 − Nydia Ecury − literatuur
- 2008 − Adolphe Debrot − wetenschap
- 2009 − Tirzo Martha − beeldende kunst
- 2009 − Tony Monsanto − beeldende kunst
- 2010 − Willy Juliana − architectuur
- 2011 − Pernell Saturnino − muziek
- 2012 − Fina Ferreira − dans
- 2013 − Norman de Palm − internationale aanprijzing Curaçaose kunst en cultuur
- 2014 − Lucille Berry-Haseth − literatuur, bijdragen aan ontwikkeling Papiaments
- 2015 − Rose Mary Allen − wetenschap, antropologisch onderzoek orale cultuur
- 2016 − Herman van Bergen − beeldende kunst
- 2017 – Cees den Heijer – architectuur
- 2018 – Randal Corsen – muziek
- 2019 – Adriano Cesáreo Jean Louis – dans
- 2020 – Laura Quast – theater
- 2021 – Philip Rademaker – literatuur
- 2022 – Izzy Gerstenbluth – wetenschap
- 2023 – Ellen Spijkstra – beeldende kunst
- 2024 – Michael Newton − architectuur
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|