Colin Fleming

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor de Amerikaanse autocoureur, zie Colin Fleming (coureur).
Colin Fleming
Colin Fleming tijdens de Commonwealth Games 2010 gemengd dubbel finale.
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Broxburn, Verenigd Koninkrijk
Geboortedatum 13 augustus 1984
Woonplaats Linlithgow, Verenigd Koninkrijk
Lengte 1,88 m
Gewicht 78 kg
Profdebuut 2003
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.076.823 US dollar
Coach Euan McGinn
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 1–2
Titels 0
Hoogste positie 359e (14 se[tember 2009)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 173–153
Titels 8
Hoogste positie 17e (9 september 2013)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2012)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2010, 2011)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2011)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2011, 2013)
Laatst bijgewerkt op: 12 maart 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Colin Fleming (Broxburn, 13 augustus 1984) is een Brits tennisser afkomstig uit Schotland. Hij is prof sinds 2003. Fleming won samen met Jocelyn Rae op de Gemenebestspelen in 2010 een gouden medaille in het gemengd dubbel door in de finale het Australische duo Anastasia Rodionova/Paul Hanley te verslaan.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
gewonnen finales herendubbel
1. 27 september 2009 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Frankrijk Arnaud Clément
Vlag van Frankrijk Michaël Llodra 		2-6, 6-4, [10-5] details
2. 1 november 2009 Vlag van Rusland ATP Sint-Petersburg Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Frankrijk Jérémy Chardy
Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 		2–6, 7–5, [10–4] details
3. 30 oktober 2011 Vlag van Rusland ATP Sint-Petersburg Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins Vlag van Rusland Michail Jelgin
Vlag van Rusland Aleksandr Koedrjavtsev 		6-3, 6-7(5), [10-8] details
4. 4 maart 2012 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins Vlag van Slowakije Michal Mertiňák
Vlag van Brazilië André Sá 		2–6, 7–6(5), [15–13] details
5. 23 juni 2012 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Eastbourne Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski 		6-4, 6-3 details
6. 12 januari 2013 Vlag van Australië ATP Auckland Hardcourt Vlag van Brazilië Bruno Soares Vlag van Zweden Johan Brunström
Vlag van Denemarken Frederik Nielsen 		7-6(1), 7-6(2) details
7. 24 februari 2013 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van India Rohan Bopanna Vlag van Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer 		6-4, 7-6(3) details
8. 4 oktober 2015 Vlag van China ATP Shenzhen Hardcourt Vlag van Israël Jonathan Erlich Vlag van Australië Chris Guccione
Vlag van Brazilië André Sá 		6-1, 6-7(3), [10-6] details
verloren finales herendubbel
1. 19 juni 2010 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Eastbourne Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Polen Mariusz Fyrstenberg
Vlag van Polen Marcin Matkowski 		3-6, 7-5, [8-10] details
2. 9 april 2011 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Slowakije Igor Zelenay Vlag van Zweden Robert Lindstedt
Vlag van Roemenië Horia Tecău 		2–6, 1–6 details
3. 15 juli 2012 Vlag van Verenigde Staten ATP Newport Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins Vlag van Mexico Santiago González
Vlag van Verenigde Staten Scott Lipsky 		6-7(3), 3-6 details
4. 30 september 2012 Vlag van Maleisië ATP Kuala Lumpur Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
Vlag van Brazilië Bruno Soares 		7-5, 5-7, [7-10] details
5. 22 juni 2013 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Eastbourne Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Murray Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
Vlag van Brazilië Bruno Soares 		6-3, 3-6, [8-10] details
6. 28 juli 2013 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Murray Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin
Vlag van Nederland Igor Sijsling 		6-7(6), 3-6 details
7. 11 augustus 2013 Vlag van Canada ATP Montreal/Toronto Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
Vlag van Brazilië Bruno Soares 		4-6, 6-7(4) details
8. 4 mei 2014 Vlag van Duitsland ATP München Gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Australië John Peers 		4-6, 2-6 details
9. 22 februari 2015 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Murray Vlag van Kroatië Marin Draganja
Vlag van Finland Henri Kontinen 		4-6, 6-3, [8-10] details
10. 2 augustus 2015 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Hardcourt Vlag van Luxemburg Gilles Müller Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		6-4, 6-7(2), [4-10] details
11. 21 februari 2016 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Israël Jonathan Erlich Vlag van Kroatië Mate Pavić
Vlag van Australië Michael Venus 		2-6, 3-6 details
gewonnen finales challengers
1. 16 november 2008 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jersey Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Australië Chris Guccione
Vlag van Brazilië Marcio Torres 		6-3, 6-2
2. 24 mei 2009 Vlag van Italië Cremona Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Italië Daniele Bracciali
Vlag van Italië Alessandro Motti 		6-2, 6-1
3. 2 augustus 2009 Vlag van Canada Granby Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Israël Amir Hadad
Vlag van Israël Harel Levy 		6-3, 7-6(6)
4. 25 oktober 2009 Vlag van Frankrijk Orléans Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Frankrijk Sébastien Grosjean
Vlag van Frankrijk Olivier Patience 		6-1, 6-1
5. 6 juni 2010 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nottingham Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Verenigde Staten Eric Butorac
Vlag van Verenigde Staten Scott Lipsky 		7-6(3), 6-4
6. 7 november 2010 Vlag van Kazachstan Astana Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins Vlag van Rusland Michail Jelgin
Vlag van Rusland Aleksandr Koedrjavtsev 		6-3, 7-6(10)
7. 21 november 2010 Vlag van Slowakije Bratislava Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray Vlag van Verenigde Staten Travis Parrott
Vlag van Slowakije Filip Polášek 		6-2, 3-6, [10-6]
8. 17 april 2011 Vlag van Griekenland Athene Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Scott Lipsky Vlag van Duitsland Matthias Bachinger
Vlag van Duitsland Benjamin Becker 		walk-over
9. 5 juni 2011 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nottingham Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins Vlag van Duitsland Dustin Brown
Vlag van Duitsland Martin Emmrich 		4-6, 7-6(8), [13-11]
10. 14 oktober 2014 Vlag van Turkije Istanboel Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Murray Vlag van Australië Jordan Kerr
Vlag van Frankrijk Fabrice Martin 		6-4, 2-6, [10-8]

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Fleming speelde tot en met 2011 niet in het enkelspel op een grandslamtoernooi.

Mannendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2006 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open – – 2R 1R 3R 1R 2R – 1R 4-6
Roland Garros – – 2R 2R – 1R 1R 1R 2R 3-6
Wimbledon 1R 1R 2R KF 1R 3R 1R 2R 1R 7-9
US Open – – 1R KF 3R KF 1R 3R 9-6
Winst-verlies 0-1 0-1 3-4 7-4 4-3 5-4 1-4 3-3 1-3 24-27
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals – – – – – – – – 4-3
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – 1R KF 2R – 1R 3-4
Miami – – – – 2R 1R 1R – – 1-3
Monte Carlo – – – – – 2R – – – 1-1
Hamburg – l.c. 0-0
Madrid – – – – – – – – – 0-0
Rome – – – – – – – – – 0-0
Montréal/Toronto – – – – – F – – 3-1
Cincinnati – – – – 1R – – – 0-1
Shanghai l.c. – – – HF 2R – – 4-2
Parijs – – – 2R 2R – – 1R 2-3
Olympische Spelen
Olympische Spelen geen toernooi – geen toernooi 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 2 0 1 2 2 0 1 0 8
Totaal winst-verlies 0-1 11-4 15-20 27-20 36-22 38-22 13-25 17-17 12-14 169-145
Eindejaarsranking 226 56 73 33 27 27 71 58

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Colin Fleming.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Colin_Fleming&oldid=66043108"