Theo van Lynden van Sandenburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Theo van Lynden van Sandenburg
Theo van Lynden van Sandenburg
Algemene informatie
Volledige naam Constant Théodore graaf van Lynden van Sandenburg
Geboren 24 februari 1826
Overleden 8 november 1885
Partij conservatief (protestants)
Titulatuur Mr.
Politieke functies
Lid gemeenteraad van Langbroek
1860–1868 Lid Provinciale Staten van Utrecht
1866–1868,
1869–1874
Lid van de Tweede Kamer
1868 Minister van Zaken van de Hervormde en andere Erediensten, behalve die der rooms-katholieke
1874–1877 Minister van Justitie
1879–1881 Minister van Buitenlandse Zaken
1879–1883 Voorzitter van de Ministerraad
1881–1883 Minister van Financiën
1883–1885 Lid van de Eerste Kamer
Handtekening
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Nederland

Constant Théodore (Theo) graaf van Lynden van Sandenburg (Utrecht, 24 februari 1826Nederlangbroek, 8 november 1885) was een Utrechts edelman, (baron en sinds 24 augustus 1882 graaf) die diverse malen minister was. Hij behoorde tot de orthodox-protestantse conservatieven, die sympathiseerden met de antirevolutionairen. Aanvankelijk was hij advocaat; in 1866 werd hij Tweede Kamerlid. In het 'koninklijke' kabinet-Van Zuylen van Nijevelt was hij minister voor Hervormde Eredienst. Als minister van Justitie in het door hem en Heemskerk geleide kabinet-Heemskerk-Van Lynden van Sandenburg (1874-1877) voerde hij een nieuwe rechterlijke indeling in. Rechtbanken en kantongerechten die weinig te doen hadden, werden opgeheven. Om het verzet in de Kamer te verdelen bracht hij zijn voorstellen in een aantal wetten.

Het door hem in 1879 geformeerde kabinet-Van Lynden van Sandenburg bestond uit gematigd conservatieven en liberalen en regeerde met een liberale Tweede-Kamermeerderheid. Zijn kabinet wordt wel een 'fusiekabinet' genoemd. Hij was zelf minister van Buitenlandse Zaken en later van Financiën.

In 1879 regelde hij de huwelijksvoorwaarden bij het huwelijk van Willem III met Emma van Waldeck-Pyrmont. Ook sloot hij het verdrag met België over de aanleg over Nederlands grondgebied van de IJzeren Rijn.

Verder kwam hij in 1881 met een 'Wet ter beperking van dronkenschap.' Het aantal verkooppunten van sterkedrank werd verminderd. Minister Modderman van Justitie kwam met een geheel nieuw en modern Wetboek van Strafrecht, dat nog steeds van kracht is.

Het kabinet viel over een poging om de census voor het kiesrecht te verlagen. Van Lynden werd in 1882 verleend de titel van graaf op allen (voor al zijn nakomelingen). Hij was na zijn aftreden nog enige tijd lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal.


Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

'Van Lynden', Nederlands Adelsboek 87 (1998), 547-649, aldaar 567.

Voorganger:
C.J. Pické
Minister van Zaken van de Hervormde en andere Erediensten, behalve die der rooms-katholieke
1868
Opvolger:
P.P. van Bosse
Voorganger:
G. de Vries Azn.
Minister van Justitie
1874-1877
Opvolger:
H.J. Smidt
Voorganger:
W. baron van Heeckeren van Kell
Minister van Buitenlandse Zaken
1879-1881
Opvolger:
W.F. Rochussen
Voorganger:
J. Kappeyne van de Coppello
Voorzitter van de Ministerraad
1879-1883
Opvolger:
J. Heemskerk Azn.
Voorganger:
S. Vissering
Minister van Financiën
1881-1883
Opvolger:
W.J.L. Grobbée
Zie de categorie Theo van Lynden van Sandenburg van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.