De krachtige krans
| De krachtige krans | ||||
|---|---|---|---|---|
| Stripreeks | Suske en Wiske | |||
| Scenario | Paul Geerts | |||
| Tekeningen | Paul Geerts | |||
| Lijst van verhalen van Suske en Wiske | ||||
| ||||
De krachtige krans is een stripverhaal uit de reeks van Suske en Wiske. Het is geschreven en getekend door Paul Geerts en werd gepubliceerd in TV Ekspres van 21 december 1987 tot en met 2 januari 1989. De eerste albumuitgave was in februari 1989.
Locaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Engeland, Sussex, Wilmington, Fulking met Customary Cottage, Long Man of Wilmington, kerk met kerkhof, café The Hapjack Inn, groot huis.
Personages[bewerken | brontekst bewerken]
- Suske, Wiske, Lambik, Jerom, tante Sidonia, mister Barbery[1] (kapper aan het hof in Engeland), professor Soerse[2] uit Parijs, sir Hanimal[3] (dierenkenner en bioloog in Siberië), madame Swis[4] uit Zwitserland (bloemenkenner), lord en lady Ferryold[5], James (butler), lord Skin-Flint[6], Big-John, Mac Neal.
Het verhaal[bewerken | brontekst bewerken]
De vrienden kunnen maar niet beslissen waar ze met hun vakantie naartoe zullen gaan. Ze zijn al bijna overal geweest. Uiteindelijk besluiten ze met dartpijltjes op een kaart te gooien. De plek waarop ze gooien zal de vakantiebestemming worden. Lambik gooit het pijltje bij Brighton in Sussex (Engeland) en de vrienden vertrekken. Lambik blijft achter om nog klusjes te doen, maar vindt tijdens de werkzaamheden een boek over spoken in kastelen en grote huizen in Sussex. Dan bellen de vrienden, ze hebben Customary Cottage in Fulking gehuurd. Lambik is bezorgd en gaat met de auto richting Engeland. Hij rijdt langs de “Long Man” van Wilmington.
Als Lambik een klapband krijgt, besluit hij bij een verlaten huis hulp te vragen. Dan komt hij in een roze wolk terecht en zijn auto verandert in een paard. Lambik komt in het jaar 1830 terecht, waarna de wolk verdwijnt richting Fulking. De vrienden komen in dezelfde roze wolk terecht. Eenmaal in het jaar 1830 weten ze nog wel van zichzelf en elkaar wie ze zijn, maar ze hebben het idee altijd al in deze tijd te hebben geleefd. Van hun leven in de 20e eeuw herinneren ze zich niets meer.
In de krant lezen ze dat beroemde personen zijn verdwenen. Lambik komt ondertussen bij het oude huis in een tuin met standbeelden, en wordt door de butler James bij lord en lady Ferryold binnen gelaten. Hij wordt voor een schilderij van lord Skin-Flint op een stoel gezet. Van de ogen van het geschilderde portret van Skin-Flint gaat zo'n dwingende macht uit, dat Lambik wel moet gehoorzamen. Skin-Flint is een grootoom van lord Ferryold, die vijf symbolen wil bezitten. Hij heeft al een haarlok van koning George IV (macht), een flesje water uit de zuiverste bron ter wereld (leven), een hoektand van een Siberische tijger (kracht) en de edelweiss (schoonheid) als symbool. De mensen die deze dingen hebben meegebracht, zijn allen veranderd in standbeelden, maar dat beseft Lambik op dat moment niet. Lambik moet van hem het laatste symbool, het licht, vangen en daarmee de krans compleet maken. Lord Skin-Flint zal dan weer op aarde terugkomen. Lambik zal als beloning een standbeeld krijgen, maar op dat moment is onduidelijk wat dat precies betekent. Lord Ferryold vertelt Lambik tevens dat hij een helper zal krijgen.
Wanneer de vrienden met een koets op zoek zijn naar Lambik en onderweg picknicken bij de Long Man, komt deze tot leven. Hij vangt Wiske, maar de vrienden weten haar te bevrijden en vluchten in een roeibootje weg, daar de Long Man hen in het water niet kan achtervolgen omdat zijn lichaam dan oplost.
Lambik wordt ondertussen naar de zeven gezusters gestuurd. Zijn helper blijkt de Long Man te zijn. Lambik komt bij de krijtrotsen terecht. Daar ziet hij een oude vrouw, zuster Zeven. In haar hand houdt ze een lantaarn die nooit dooft. Ze staat hiermee elke nacht op de klippen zodat schepen niet in moeilijkheden komen. Al haar andere zussen zijn overleden en het is voor haar een zware taak elke nacht met de lamp op de krijtrotsen te staan. Lambik biedt aan een vuurtoren te bouwen in ruil voor het licht. Zuster Zeven wil ook nog haar zoon terugzien, die ooit de wereld ging verkennen om rijk te worden. Als kind hield hij veel van vogels. Ze heeft geen idee waar hij nu is.
De vrienden komen ’s nachts bij een kerk op een kerkhof terecht. Dan zien ze Lambik voorbijrijden op een paard. Hij heeft het licht gekregen nadat hij de vuurtoren heeft gebouwd, maar ziet zijn vrienden niet. Lambik is immers in de macht van lord Ferryold en komt in gevecht met klanten van The Hapjack Inn, die hem opsluiten in een schapenstal. De Long Man bevrijdt Lambik en brengt hem naar lord Ferryold. Daar wordt Lambik eerst verwelkomd, waarna hij verandert in een standbeeld. De vijf symbolen zijn nu bijeen gebracht.
De vrienden horen in het café over de woeste Lambik en blijven daar slapen. ’s Nachts gaan ze naar het landgoed en zien de standbeelden van de beroemde mensen. Ook Lambik staat ertussen. Diezelfde avond vindt het ritueel plaats om Lord Skin-Flint weer tot leven te brengen. Jerom gaat het gevecht aan met de tot leven gewekte Lord Skin-Flint, maar die lijkt onverslaanbaar. Skin-Flint en Lord en Lady Ferryold worden uiteindelijk overwonnen met zonlicht; hierdoor veranderen ze eerst in geraamtes en vergaan vervolgens tot stof en as.
Skin-Flints laatste woorden zijn dat de standbeelden nooit meer tot leven zullen kunnen worden gewekt, hiermee wil hij wraak nemen. In een doosje vindt Wiske echter een perkament waarin staat dat als vijf witte vogels vijf keer om de standbeelden vliegen, de betovering verbroken zal worden. James blijkt zijn duiven afgericht te hebben en laat ze om de standbeelden heen vliegen. De standbeelden veranderen weer in mensen. Dan vertelt James dat hij zijn moeder beloofd had rijk terug te komen. Lambik beseft dat James de zoon van Zuster Zeven moet zijn, en vertrekt om haar te halen. De twee vallen elkaar in de armen en nemen hun intrek in het vrijgekomen huis van de Ferryolds.
De vrienden komen weer terecht in de roze wolk en dan zijn ze weer terug in hun eigen tijdperk. Van het gebeurde weten ze weinig meer, ze hebben het idee dat ze allemaal tegelijk dezelfde droom hebben gehad. Dan vliegen er bij het huurhuisje een paar duiven rond met een bedankkaartje van James en zijn moeder.
Achtergronden[bewerken | brontekst bewerken]
- De "typisch Engelse" horror en mystiek in dit verhaal zijn elementen die ongebruikelijk zijn in de overwegend voor kinderen bedoelde Suske en Wiske-verhalen.
- Op het titelblad van De krachtige krans staat voor het eerst in de serie expliciet de naam van Paul Geerts vermeld als scenarist en tekenaar. Geerts was echter al vanaf 1972 de enige eindverantwoordelijke voor de strip, als eerste opvolger van Willy Vandersteen.[7]
Vertaling[bewerken | brontekst bewerken]
Het verhaal is ook in het Engels uitgegeven in de Spike & Suzy-reeks, onder de titel The Circle of Power.
Uitgaven[bewerken | brontekst bewerken]
| Publicaties | ||||
|---|---|---|---|---|
| Krant of tijdschrift | Nummer | Publicatiedatum | Voorganger | Opvolger |
| TV Ekspres | 16 | 21 december 1987 - 2 januari 1989 | De eenzame eenhoorn | De kleurenkladder |
| Albumuitgaven | ||||
|---|---|---|---|---|
| Stripreeks of collectie | Nummer | Eerste druk | Voorganger | Opvolger |
| Vierkleurenreeks | 218 | februari 1989 | De komieke Coco | De speelgoedspiegel |
| Suske en Wiske Collectie | 39 | 1990 | ||
| Uitgave voor Fina | 218 | november 1994 | ||
| Mega | 11 | 30 maart 2007 | ||
| 22 | 2010 | |||
Bronnen, noten en/of referenties
|