Duits-Nieuw-Guinea

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Rkoster (overleg | bijdragen) op 20 mei 2019 om 21:38.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Deutsch-Neuguinea
Duitse kolonie
 Spaans-Oost-Indië 1884/1889 – 1914/1919 Territorium Nieuw-Guinea 
Zuid-Pacifisch Mandaatgebied 
Kaart
1920
1920
Algemene gegevens
Hoofdstad Rabaul
Oppervlakte 242.476 km²
Bevolking 600.000 waarvan 1400 blanken (1912)
Talen Japans
Munteenheid Neuguinea-Mark (1885-1911)
Reichsmark (1911-1919)
Kaart Duits-Nieuw-Guinea in 1920

Duits-Nieuw-Guinea is de naam van de kolonie van het Duitse Rijk in Oceanië die bestond uit:

Hoewel Duits-Samoa eveneens een Duitse kolonie in Oceanië was, behoorde dit niet tot Duits-Nieuw-Guinea.

In augustus 1914 bezette de Japanse Keizerlijke Marine het gedeelte op het noordelijk halfrond (de Carolinen, Duitse Marianen en de Marshalleilanden) en nog datzelfde jaar bezette Australië de rest van Duits-Nieuw-Guinea. Na het Verdrag van Versailles kregen Japan en Australië als volkenbondmandatarissen het bestuur over de door hen in 1914 bezette gebieden.

Toponymische overblijfselen van de Duitse aanwezigheid zijn de Bismarckzee, de Bismarck-archipel, Finschhafen en Mount Wilhelm.