Echte stekelvarkens
Echte stekelvarkens Fossiel voorkomen: Vroeg-Mioceen tot heden | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Witstaartstekelvarken (Hystrix indica) | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Geslacht | |||||||||||
Hystrix Linnaeus, 1758 | |||||||||||
Typesoort | |||||||||||
Hystrix cristata Linnaeus, 1758 | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Echte stekelvarkens op Wikispecies | |||||||||||
|
Echte stekelvarkens (Hystrix) vormen een geslacht van knaagdieren uit de familie der stekelvarkens van de Oude Wereld. De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[1]
Gebit
[bewerken | brontekst bewerken]De eerste Hystrix-soorten hadden kiezen met relatief lage kronen; daarentegen hebben de huidige soorten kiezen met hoge kronen. Deze stammen waarschijnlijk af van de Laat-Miocene Chinese soort Hystrix gansuensis.
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Dit geslacht komt voor in Afrika en Zuid-Europa en oostelijk in Azië tot Celebes. De nauwste verwanten van dit geslacht zijn waarschijnlijk de fossiele geslachten Miohystrix en Xenohystrix uit respectievelijk het Laat-Mioceen van Oost-Europa en het Vroeg-Plioceen tot Pleistoceen van Afrika. Hystrix is zelf bekend vanaf het Vroeg-Mioceen in Europa en vanaf het Laat-Mioceen in Afrika en Azië. De oudste soort is Hystrix parvae uit het Mioceen van Hongarije.
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Er worden acht recente en ten minste vijf uitgestorven soorten onderscheiden, verdeeld over drie ondergeslachten:[2]
- Ondergeslacht Hystrix
- Hystrix africaeaustralis – Zuid-Afrikaans stekelvarken (Afrika ten zuiden van Congo en Kenia)
- Hystrix cristata – Gewoon stekelvarken (Noord- en Midden-Afrika en Zuid-Europa)
- Hystrix indica – Witstaartstekelvarken (Zuidwest-Azië tot Tibet, India en Sri Lanka)
- † Hystrix kiangsenensis (fossiel, Azië)
- † Hystrix refossa (fossiel, Azië en Europa)
- Ondergeslacht Acanthion
- Hystrix brachyura – Maleis stekelvarken (Nepal tot Midden-China en Borneo)
- Hystrix javanica (Java, Kleine Soenda-eilanden en Zuid-Celebes)
- † Hystrix lagrelli (fossiel, Azië)
- Ondergeslacht Thecurus
- Hystrix crassispinis – Borneostekelvarken (Noord-Borneo)
- Hystrix pumila – Filipijns stekelvarken (Palawan en Busuanga in de Filipijnen)
- Hystrix sumatrae – Sumatraans stekelvarken (Sumatra)
- uitgestorven
- Hystrix gansuensis (Laat-Mioceen van Gansu)
- Hystrix parvae (Vroeg- tot Midden-Mioceen van Hongarije)
- Literatuur
- McKenna, M.C. & Bell, S.K. 1997. Classification of mammals: above the species level. New York: Columbia University Press, 631 pp. ISBN 978-0-231-11013-6
- Weers, D.J. van (2006). A taxonomic revision of the Pleistocene Hystrix (Hystricidae, Rodentia) from Eurasia with notes on the evolution of the family. Contributions to Zoology 74(3-4):301-312.
- Woods, C.A. & Kilpatrick, C.W. 2005. Infraorder Hystricognathi. Pp. 1538-1600 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0
- Referenties
- ↑ Linnaeus, C. (1758). Systema naturae ed. 10: 56. Gearchiveerd op 10 mei 2023.
- ↑ Mammal Diversity Database (2024). Mammal Diversity Database (Version 1.12.1) [Data set]. Zenodo. DOI: 10.5281/zenodo.4139722. Geraadpleegd op 08-04-2024.