Egeïsche muurhagedis
| Egeïsche muurhagedis IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2022) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||||
| Mannetje uit Albanië. | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Podarcis erhardii (Bedriaga, 1882) | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Egeïsche muurhagedis op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De Egeïsche muurhagedis[2] (Podarcis erhardii) is een kleine hagedis uit de familie echte hagedissen (Lacertidae).
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De Egeïsche muurhagedis is moeilijk te onderscheiden van de muurhagedis Podarcis muralis, maar heeft een relatief kleine en iets bredere kop. De mannetjes hebben in de paartijd een blauwe buik en groenige flanken en ook de vlektekening op de rug en flanken is wat helderder. Er zijn 21 ondersoorten die in uiterlijk kunnen verschillen.[3] De lichaamslengte is ongeveer zeven centimeter, de staart is twee keer zo lang.
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]De hagedis is overdag actief en leeft voornamelijk op enige hoogte, zoals in planten en op muren. Op het menu staan kleine ongewervelden zoals insecten. De vrouwtjes zetten eieren af, per legsel worden één tot vijf eieren geproduceerd.[4]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Deze hagedis komt voor in het zuidoosten van Europa en leeft in de landen Albanië, Bulgarije, Griekenland en Macedonië.[3] De hagedis is aangetroffen op een hoogte van zeeniveau tot ongeveer 2000 meter boven zeeniveau.[4]
De habitat bestaat uit open, rotsachtige plaatsen met enige vegetatie zoals ruïnes, steenhopen, kliffen, duinen en onder omgevallen bomen. Deze soort komt niet voor op Milos en bijbehorende eilanden omdat hij daar verdrongen is door de miloshagedis (Podercis milensis). Aan deze soort en aan de karsthagedis (Podarcis melisellensis) is de Egeïsche muurhagedis sterk verwant.[5]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[4]
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de Egeïsche muurhagedis werd voor het eerst voorgesteld door Jacques von Bedriaga in 1882 als Lacerta muralis subsp. fusca var. erhardii. De hagedis werd lange tijd tot de halsbandhagedissen uit het geslacht Lacerta gerekend maar dit wordt beschouwd als verouderd. De soortaanduiding erhardii is een eerbetoon aan de Duitse natuuronderzoeker D. Erhard.[6] De hagedis wordt hierdoor ook wel Erhards muurhagedis genoemd.
Er worden 21 ondersoorten erkend, die voornamelijk verschillen in uiterlijk en verspreidingsgebied.[3] De verschillende ondersoorten zijn in de onderstaande tabel weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.
_from_Cyclades,_Greek_island_group_in_the_Aegean_Sea.jpg)
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ (en) Egeïsche muurhagedis op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Jeroen Speybroeck, Anton Stumpel, Wouter Beukema, Bobby Bok, Raymond Creemers, Jeroen van Delft, Henk Strijbosch & Jan Van Der Voort - Reptielen Amfibieën Vissen Onderzoek Nederland, Namenlijst Europese amfibieën en reptielen - jaargang 18, nummer 4. Gearchiveerd op 27 juni 2023.
- ↑ a b c Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Podarcis erhardii.
- ↑ a b c International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Podarcis erhardii - IUCN Red List.
- ↑ Václav Laňka & Zbyšek Vít (1985). Amphibians and Reptiles. Aventinum, Praag. ISBN 90-366-0639-X.
- ↑ Bo Beolens, Michael Watkins, Michael Grayson, The Eponym Dictionary of Reptiles - Pagina 85. Gearchiveerd op 27 juni 2023.
Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Podarcis erhardii - Website Geconsulteerd 2 mei 2019