Frans Maria Luitpold van Beieren

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Frans Maria Luitpold van Beieren
Prins Frans Maria Luitpold van Beieren
Geboren 10 oktober 1875
Starnberg, Beieren, Koninkrijk Beieren
Overleden 25 januari 1957
Starnberg, Beieren, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats Sint-Michaëlkerk (München)
Land/zijde Duitse Keizerrijk
Onderdeel Deutsches Heer
Rang Generalmajor
Eenheid Königlich Bayerisches 2. Infanterie Regiment „Kronprinz“
3. Königlich Bayerische Infanterie-Brigade
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog
Onderscheidingen Zie onderscheidingen

Frans Maria Luitpold van Beieren (Starnberg, 10 oktober 1875 - aldaar, 25 januari 1957), was een Beierse prins uit het huis Wittelsbach.

Hij was het vierde kind en de tweede zoon van de Beierse koning Lodewijk III en diens vrouw Maria Theresia Henriëtte van Oostenrijk-Este.

Frans Maria nam dienst bij de Beierse infanterie. Hij was daar aanvankelijk onderofficier, maar tijdens de Eerste Wereldoorlog kreeg hij het commando over het tweede Beierse infanterieregiment Kronprinz. Op 24 mei 1916 was hij betrokken bij de Duitse inname van Fort Douaumont. Even daarna kreeg hij het commando over het vierde infanterie-regiment en behaalde daarmee overwinningen in de slagen bij Passendale (1917) en de Kemmelberg (1918). In de laatste dagen van de oorlog werd zijn regiment nog ingezet bij veldslagen in het noorden van Italië. Voor zijn inspanningen in de oorlog, werd hij onderscheiden met de Militaire Max Joseph-Orde.

Op 8 juli 1912 trouwde hij met Isabella van Croÿ. Het paar kreeg de volgende kinderen:

Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Beieren

Pruisen

Andere Duitse staten

Andere landen