Furina
| Furina | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_(8691220583).jpg)
| |||||||||||||||||
| Furina ornata | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Furina Duméril, 1853 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Furina op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Furina is een geslacht van slangen uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae) en de onderfamilie Elapinae.
Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]
De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door André Marie Constant Duméril in 1853. Er zijn vijf soorten, de slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Calamaria, Brachysoma, Pseudelaps, Aspidomorphus en Glyphodon.[1]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De slangen bereiken een lichaamslengte van ongeveer 40 centimeter tot een meter. De iets afgeplatte kop is duidelijk te onderscheiden van het lichaam door de aanwezigheid van een insnoering. De ogen zijn relatief klein en hebben een ronde pupil en een donkere iris. De slangen hebben vijftien tot 21 rijen schubben in de lengte op het midden van het lichaam. De anale schub en de caudale schubben zijn gepaard.[2]
Levenswijze[bewerken | brontekst bewerken]
De slangen zijn 's nachts actief en schuilen overdag in de strooisellaag of in holtes in de bodem. Ze jagen op hagedissen die overdag actief zijn en 's nachts liggen te slapen, voornamelijk skinken. Alle soorten zijn giftig en zullen bijten als ze worden verstoord. Alleen de grotere soorten zijn potentieel gevaarlijk voor mensen.[2]
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
De slangen komen vrijwel allemaal endemisch voor in delen van Australië en leven in de deelstaten Nieuw-Zuid-Wales, Queensland, Victoria, Zuid-Australië, Noordelijk Territorium en West-Australië. De soort Furina tristis komt daarnaast voor in Papoea-Nieuw-Guinea in Irian Jaya.[1] De habitat bestaat uit droge tropische en subtropische bossen, scrublands en savannen.
Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan alle soorten een beschermingsstatus toegewezen. Vier soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en een soort als 'onzeker' (Data Deficient of DD).[3]
Soorten[bewerken | brontekst bewerken]
Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied | Beschermingsstatus |
|---|---|---|---|
| Furina barnardi | Kinghorn, 1939 | Australië (Queensland) |  |
| Furina diadema | Schlegel, 1837 | Australië (Nieuw-Zuid-Wales, Queensland, Victoria, Zuid-Australië) | |
| Furina dunmalli | Worrell, 1955 | Australië (Nieuw-Zuid-Wales, Queensland) |  |
| Furina ornata | Gray, 1842 | Australië (Noordelijk Territorium, Queensland, West-Australië, Zuid-Australië) | |
| Furina tristis | Günther, 1858 | Australië (Queensland), Papoea-Nieuw-Guinea | |
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
|
Referenties
Bronnen
|
· 
· 
