Gennaro Gattuso

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gennaro Gattuso
Gennaro Gattuso in het shirt van FC Sion
Persoonlijke informatie
Volledige naam Gennaro Ivan Gattuso
Bijnaam Ivan de verschrikkelijke, Rino
Geboortedatum 9 januari 1978
Geboorteplaats Corigliano Calabro, Vlag van Italië Italië
Lengte 177 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2013
Huidige club Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Functie Hoofdtrainer
Senioren
Seizoen Club W (G)
1994–1997
1997–1998
1998–1999
1999–2012
2012–2013 		Vlag van Italië Perugia
Vlag van Schotland Rangers
Vlag van Italië Salernitana
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van ZwitserlandFC Sion 		10(0)
34(3)
25(0)
335(9)
27(0)
Interlands
1995–1996
1998–2000
2000
2000–2010 		Vlag van Italië Italië –18
Vlag van Italië Italië –21
Vlag van Italië Italië OS
Vlag van Italië Italië 		14(3)
21(1)
3(0)
73(1)
Getrainde teams
2013
2013
2014–2015
2015–2017
2017
2017–2019
2019–2021
2021
2022–2023
2023– 		Vlag van ZwitserlandSion
Vlag van Italië Palermo
Vlag van Griekenland OFI Kreta
Vlag van Italië Pisa
Vlag van Italië Milan Primavera
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Italië Napoli
Vlag van Italië Fiorentina
Vlag van Spanje Valencia
Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Gennaro Ivan Gattuso (Corigliano Calabro, 9 januari 1978) is een Italiaans voormalig profvoetballer en huidig voetbaltrainer.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Gattuso begon bij AC Perugia, waar hij drie seizoenen speelde, waaronder een in de Serie A. In 1997 verhuisde hij naar Rangers, waar hij iets meer dan een seizoen speelde en zeven keer scoorde. Hij keerde terug naar Italië en ging aan de slag bij Salernitana. In 1999 volgde een transfer naar AC Milan. Met deze club veroverde hij meerdere landskampioenschappen en in 2003 en 2007 de UEFA Champions League.

Gattuso was een van de motoren van het Italiaans elftal dat wereldkampioen werd in 2006. Hij speelde in totaal drieënzeventig interlands en scoorde een keer. Onder leiding van bondscoach Dino Zoff maakte hij op 23 februari 2000 zijn debuut in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Zweden (1–0) in Palermo, net als Stefano Fiore (Udinese Calcio). Op het WK voetbal 2010 in Zuid-Afrika speelde hij zijn laatste interland.

Gattuso stond gedurende zijn loopbaan als profvoetballer bekend als een spijkerharde voetballer. Op 15 februari 2011 deelde Gattuso in de UEFA Champions League tegen Tottenham Hotspur onder meer een kopstoot uit aan Joe Jordan, de assistent-trainer van Tottenham. Die zou een beledigende opmerking naar Gattuso hebben gemaakt.

Op 27 november 2017 trad hij vanwege tegenvallende resultaten aan als hoofdtrainer van AC Milan en volgde hiermee de ontslagen Vincenzo Montella op. Gattuso was op dat moment trainer van de beloften van de club uit Milaan.

Op 11 december 2019 werd Gattuso aangesteld als hoofdtrainer van Napoli en volgde hiermee de ontslagen Carlo Ancelotti op.[1] Op 17 juni 2020 won Gattuso met zijn ploeg de Coppa Italia na een gewonnen strafschoppenreeks tegen Juventus.[2] Een seizoen later eindigde hij met Napoli net buiten de top vier, waardoor UEFA Champions League-voetbal niet werd bereikt. Hierna werd hij ontslagen door voorzitter Aurelio De Laurentiis.[3] Slechts enkele dagen later werd hij aangekondigd als de nieuwe hoofdtrainer van de kwakkelende club Fiorentina, dat het afgelopen seizoen als dertiende was geëindigd en zelfs nog even in degradatienood verkeerde.[4] Zijn dienstverband bij Fiorentina bleef beperkt tot drie weken, omdat de club enerzijds en Gatusso en zijn zaakwaarnemer anderzijds niet op een lijn zaten wat betreft transfers.[5]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Wed. Goals
1994/95 AC Perugia Vlag van Italië Serie B 0 0
1995/96 2 0
1996/97 Vlag van Italië Serie A 8 0
1997/98 Rangers Vlag van Schotland Premier League 29 3
1998/99 5 0
Salernitana Vlag van Italië Serie A 25 0
1999/00 AC Milan 22 1
2000/01 24 0
2001/02 32 0
2002/03 25 0
2003/04 33 1
2004/05 32 0
2005/06 35 3
2006/07 30 1
2007/08 31 1
2008/09 12 0
2009/10 22 0
2010/11 31 2
2011/12 6 0
2012/13 FC Sion Vlag van Zwitserland Super League 27 1
Totaal 431 13

Interlandstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

WK-statistieken Club Positie W D A
WK voetbal 2002 Vlag van Italië Italië Vlag van Italië AC Milan Middenvelder 2 2 0 0 0 0 0 0
WK voetbal 2006 Vlag van Italië Italië Vlag van Italië AC Milan Middenvelder 6 0 0 0 0 2 0 0
WK voetbal 2010 Vlag van Italië Italië Vlag van Italië AC Milan Middenvelder 1 0 0 0 0 0 0 0
EK-statistieken Club Positie W D A
EK voetbal 2004 Vlag van Italië Italië Vlag van Italië AC Milan Middenvelder 2 1 1 0 0 2 0 0
EK voetbal 2008 Vlag van Italië Italië Vlag van Italië AC Milan Middenvelder 2 0 1 0 0 2 0 0

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Italië Perugia Jeugd
Trofeo Giacinto Facchetti 1x 1995/96
Vlag van Italië AC Milan
Mondiaal
FIFA Club World Cup 1x 2007
Internationaal
UEFA Champions League 2x 2002/03, 2006/07
UEFA Super Cup 2x 2003, 2007
Nationaal
Serie A 2x 2003/04, 2010/11
Coppa Italia 1x 2002/03
Supercoppa Italiana 2x 2004, 2011
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Italië Italië
FIFA WK 1x Goud 2006
Vlag van Italië Italië onder 21
UEFA EK onder 21 1x Goud 2000

Als trainer

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Italië SSC Napoli
Coppa Italia 1x 2019/20

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Gattuso is getrouwd en heeft twee kinderen, een dochter en een zoon. Hij opende in 2012 zijn eigen restaurant Osteria del Mare in Monte Carlo.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Gennaro Gattuso van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gennaro_Gattuso&oldid=66058863"