Georg Dubislav Ludwig von Pirch

Georg Dubislav Ludwig von Pirch
Geboren	13 december 1763; Maagdenburg
Overleden	3 april 1838; Berlijn
Rustplaats	Invalidenfriedhof, Berlijn
Land/zijde	Pruisen
Onderdeel	Pruisische Leger
Dienstjaren	1775 - 1816
Rang	Generalleutnant
Eenheid	Infanterieregiment Hessen-Cassel Nr. 45; Infanterieregiment von Eckartsberg (Nr. 45)
Slagen/oorlogen	Pruisische inval Beierse Successieoorlog Beleg van Mainz (1793) Duitse bevrijdingsoorlog Slag bij Kulm (1813); Slag bij Dresden; Slag bij Leipzig; Verdrag van Parijs (1814) Slag bij Ligny; Slag bij Waterloo;
Onderscheidingen	Zie onderscheidingen

Georg Dubislav Ludwig von Pirch (Maagdenburg, 13 december 1763 - Berlijn 3 april 1838) was een Pruisisch generaal.

Zijn vader Franz Otto von Pirch (1733-1813) en ook zijn broer Otto von Pirch waren generaal. In 1775 nam hij dienst bij het 45e Infanterieregiment te Hessen-Kassel als korporaal. In 1780 werd hij vaandrig en in 1786 luitenant. In 1787 nam hij deel aan de veldtocht in Nederland. In 1789/90 bezette hij Luik onder generaal Martin Ernst von Schlieffen.

Hij raakte gewond en moest drie maanden herstellen. In 1792 werd inspecteur van de infanterie onder generaal von Gravenitz te Bayreuth. Hij nam deel aan het Beleg van Mainz in 1793. In 1795 werd hij kapitein.

In 1797 ging hij naar Breslau onder Frederik Lodewijk van Hohenlohe-Ingelfingen en werd majoor. Hij vocht in 1806 in de Slag bij Jena. Bij Prenzlau gaf hij zich over en werd tot 1808 Frans krijgsgevangene.

In mei 1809 ging hij naar Berlijn om onder generaal von Stutterheim de zaak Ferdinand von Schill te onderzoeken. In 1812 werd hij kolonel.

In 1813 werd hij generaal-majoor en vocht in de Slag bij Großgörschen en de Slag bij Hanau.

Na de wapenstilstand ging hij naar het 2e legerkorps en vocht hij in de Slag bij Dresden, de Slag bij Kulm en de Slag bij Leipzig waar hij op 18 oktober aan de spits van het 2e westpreußischen infanterieregiment onder vijandelijk vuur Probstheida aanviel.

In 1814 vocht Pirch onder Gebhard Leberecht von Blücher. Na de eerste Vrede van Parijs blef hij met zijn brigade te Aken en nam hij in 1815 het bevel van het 2e legerkorps over van Karl Heinrich von Borstell. Hij vocht in de Slag bij Ligny en de Slag bij Waterloo. August Neidhardt von Gneisenau had hem de opdracht gegeven, om in de Slag bij Waver de 18000 Fransen onder generaal Emmanuel de Grouchy tegen te houden.

Pirch gaf het commando over het 2e legerkorps aan prins August von Preußen af en belegerde onder zijn bevel de vestingen Maubeuge en Philippeville.

In de lente van 1816 vroeg hij pensioen om gezondheidsredenen. Koning Friedrich Wilhelm III weigerde, maar toen ook een kuur in de baden van Aken geen verbetering bracht, kreeg hij in de herfst zijn pensioen. Generaal von Pirch leefde stil en teruggetrokken te Berlijn tussen vrienden en familie. Hij las en hield zich met muziek bezig.

August Ludwig von Nostitz, adjudant van Blücher zei over Pirch: "Hij is meer geschikt om op een ondergeschikte plaats de gekregen bevelen juist te begrijpen en uit te voeren, dan dat hij op een hogere plaats zelfstandig en vanuit eigen inzicht te beantwoorden aan de noden van het ogenblik in verband met het grotere geheel."