Naar inhoud springen

Gestreepte buidelmarters

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gestreepte buidelmarters
Myoictis wallacii
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Dasyuromorphia (Roofbuideldieren)
Familie:Dasyuridae (Echte roofbuideldieren)
Onderfamilie:Dasyurinae
Geslachtengroep:Dasyurini
Geslacht
Myoictis
Gray, 1858
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Gestreepte buidelmarters op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Gestreepte buidelmarters (Myoictis) zijn een geslacht van buideldieren uit de familie der echte roofbuideldieren (Dasyuridae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1858 gepubliceerd door John Edward Gray.[1]

Deze dieren danken hun Nederlandse naam aan de drie zwarte lengtestrepen die op hun rug zitten (behalve bij melanistische exemplaren, waar deze strepen natuurlijk niet zichtbaar zijn). Dit is ook een goed kenmerk om dieren van dit geslacht te herkennen. Daarnaast is de tweede valse kies relatief groot en zit er een diastema (gat) tussen de eerste en de tweede voortand.[2]

Volgens de negentiende-eeuwse zoöloog John Edward Gray was dit dier in huis net zo destructief als ratten voor alle eetbare zaken. De dieren leven in laaglandregenwouden. Waarschijnlijk gebruikt het dier holen. Dit dier maakt een raspend geluid, dat klinkt als sks sks sks. Een zoöloog die dit geluid imiteerde werd door een gestreepte buidelmarter benaderd.[3]

Dit geslacht komt voor op Nieuw-Guinea en de nabijgelegen eilanden Japen, Salawati, Waigeo en de Aru-eilanden. Ze komen voor tot op 1450 m hoogte.[3][4]

Er worden 4 soorten in dit geslacht geplaatst:[2][5]

De volgende boom is een weergave van de huidige inzichten in de verwantschappen van het geslacht Myoictis.[6][7]



Parantechinus



  Myoictis 

  Noordelijke gestreepte buidelmarter (Myoictis melas)




  Myoictis wallacii




  Myoictis wavica



  Myoictis leucura