Naar inhoud springen

Grand Prix Formule 1 van Nederland 1979

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Nederland 1979 werd verreden op 26 augustus op het circuit van Zandvoort. Het was de twaalfde race van het seizoen.

René Arnoux stond met de Renault op de pole-position, maar door een matige start kwam Alan Jones al snel op de eerste plaats te liggen. Hij werd gevolgd door René Arnoux, Clay Regazzoni, Jean-Pierre Jabouille en Gilles Villeneuve die duelleerden voor de tweede plaats. Arnoux en Regazzoni botsten, waardoor de Williams-rijder moest opgeven. Ook Arnoux moest aan het eind van de ronde opgeven. Jody Scheckter viel terug naar de laatste plaats en begon zich opnieuw naar voren te werken. Villeneuve wist voorbij Jones te gaan in de Tarzanbocht in de elfde ronde.

Hij spinde in de 47ste ronde echter van de baan waardoor Jones opnieuw de leiding kon nemen. Vier ronden later kreeg Villeneuve een lekke achterband, waardoor hij opnieuw spinde. Hij begon hierop aan een spectaculaire ronde, waarbij hij op twee wielen de pitstraat probeerde te bereiken. De reacties op deze actie waren erg gemengd: een deel van het publiek zag het als een teken dat de Canadees nooit opgaf, een ander deel zag het als een onverantwoordelijke, emotionele beslissing. Hij moest echter sowieso opgeven aangezien zijn ophanging zwaar beschadigd was. Jones won de race: zijn derde opeenvolgende zege, de vierde voor Williams. Scheckter slaagde er nog in tweede te eindigen, waardoor hij slechts vier punten nodig had om wereldkampioen te worden.

Pos. Nr. Coureur Constructeur Rondes Tijd / Oorzaak uitval Grid Punten
1 27 Vlag van Australië Alan Jones Williams-Ford 75 1:41:19.775 2 9
2 11 Jody Scheckter Ferrari 75 +21,783 s 5 6
3 26 Vlag van Frankrijk Jacques Laffite Ligier-Ford 75 +1:03.253 7 4
4 6 Vlag van Brazilië Nelson Piquet Brabham-Alfa Romeo 74 +1 Ronde 11 3
5 25 Vlag van België Jacky Ickx Ligier-Ford 74 +1 Ronde 20 2
6 30 Vlag van Duitsland Jochen Mass Arrows-Ford 73 +2 Rondes 18 1
7 31 Vlag van Mexico Héctor Rebaque Lotus-Ford 73 +2 Rondes 24
NF 3 Vlag van Frankrijk Didier Pironi Tyrrell-Ford 51 Ophanging 10
NF 12 Vlag van Canada Gilles Villeneuve Ferrari 49 Banden 6
NF 18 Vlag van Italië Elio de Angelis Shadow-Ford 40 Transmissie 22
NF 20 Vlag van Finland Keke Rosberg Wolf-Ford 33 Motor 8
NF 15 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jabouille Renault 26 Koppeling 4
NF 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson McLaren-Ford 22 Motor 12
NF 4 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jarier Tyrrell-Ford 20 Spin 16
NF 9 Vlag van Duitsland Hans Joachim Stuck ATS-Ford 19 Transmissie 15
NF 17 Vlag van Nederland Jan Lammers Shadow-Ford 12 Versnellingsbak 23
NF 1 Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Lotus-Ford 9 Ophanging 17
NF 29 Vlag van Italië Riccardo Patrese Arrows-Ford 7 Remmen 19
NF 8 Vlag van Frankrijk Patrick Tambay McLaren-Ford 6 Motor 14
WD 5 Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Brabham-Alfa Romeo 4 Teruggetrokken 9
NF 14 Vlag van Brazilië Emerson Fittipaldi Fittpaldi-Ford 2 Elektrisch probleem 21
NF 2 Vlag van Argentinië Carlos Reutemann Lotus-Ford 1 Ophanging 13
NF 16 Vlag van Frankrijk René Arnoux Renault 1 Ophanging 1
NF 28 Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni Williams-Ford 0 Ongeluk 3
NQ 22 Vlag van Frankrijk Patrick Gaillard Ensign-Ford
NQ 24 Vlag van Italië Arturo Merzario Merzario-Ford
Pole-position René Arnoux Renault 1:15.461
Snelste ronde Gilles Villeneuve Ferrari 1:19.438


Vorige race:
Grand Prix van Oostenrijk 1979
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
30e seizoen (1979)
Volgende race:
Grand Prix van Italië 1979

Vorige race:
Grand Prix van Nederland 1978
Grand Prix van Nederland Volgende race:
Grand Prix van Nederland 1980