Gustafsonia

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gustafsonia
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Laat-Eoceen (circa 38 Ma)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Carnivora
Familie:Amphicyonidae
Geslacht
Gustafsonia
Tomiya & Tseng, 2016
Typesoort
Gustafsonia cognita
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Gustafsonia is een geslacht van uitgestorven roofdieren uit de familie van de beerhonden (Amphicyonidae). Dit dier leefde tijdens het Laat-Eoceen in Noord-Amerika. De typesoort is Gustafsonia cognita (synoniem: Miacis cognitus).

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Gustafsonia werd aanvankelijk beschreven als Miacis cognitus. Inmiddels zijn diverse voormalige Miacis-soorten hernoemd tot afzonderlijke geslachten. Hetzelfde gebeurde in 2016 bij herevaluatie van het fossiele materiaal van Miacis cognitus. Het nieuwe geslacht is vernoemd naar Eric Gustafson vanwege zijn bijdragen aan studies naar roofdieren uit het Eoceen.

Fossiele vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van Gustafsonia zijn gevonden in Chambers Tuffs in Texas en dateren uit het Vroeg-Chadronian, ongeveer 38 miljoen jaar geleden. Op dezelfde locatie zijn ook resten van de verwante Angelarctocyon gevonden die iets eerder tijdens het Duchesnean leefde.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Gustafsonia was een van de kleinste en vroegste beerhonden. Het gewicht wordt geschat op 2,3 kilogram.