Heather Watson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Edoderoobot (overleg | bijdragen) op 31 mrt 2020 om 22:19. (komt via sjabloon al vanzelf van wikidata)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Heather Miriam Watson
Roland Garros 2016
Persoonlijke informatie
Bijnaam Hev, Heva
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Guernsey
Geboortedatum 19 mei 1992
Woonplaats Guernsey
Bradenton, FL, VS
Lengte 1,70 m
Gewicht 63 kg
Profdebuut 2010
Slaghand rechts, backhand 2-handig
Totaal prijzengeld 5.417.921 US dollar
Coach Morgan Phillips
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 392–326
Titels 4 WTA, 7 ITF
Hoogste positie 38e (19 januari 2015)
Olympische Spelen 2e ronde (2012, 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2013)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2011, 2012, 2014–2016, 2018)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2012, 2015, 2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2011–2018)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 169–174
Titels 4 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 39e (25 februari 2019)
Olympische Spelen 2e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2015, 2016)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2018)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2018)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2016)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 15–11
Titels 1
Olympische Spelen kwartfinale (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2013)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (2016)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2017)
Laatst bijgewerkt op: 8 maart 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Heather Miriam Watson (Guernsey, 19 mei 1992) is een Brits tennisspeelster. Watson begon met tennis toen zij zeven jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.

Loopbaan

In 2009 speelde zij haar eerste ITF-toernooi. In datzelfde jaar won zij het ITF-toernooi van Frinton, Engeland, kreeg zij de Guernsey Sports Commission Trophy, en won zij het 2009 US Open Junior toernooi tegen de Russin Yana Buchina.

In 2010 raakte Watson tot de tweede ronde van het WTA-toernooi van Eastbourne. Zij speelde in enkele toernooien van de International Tennis Federation waar zij meerdere malen de kwartfinales bereikte.

In 2011 haalde zij de kwartfinales van het toernooi van Auckland, ook in het dubbelspel samen met Kurumi Nara. Die prestatie evenaarde zij in het toernooi van Memphis, en ook hier haalde zij met Anna-Lena Grönefeld de kwartfinale van het dubbelspel. Op Roland Garros wist zij zich te kwalificeren voor het hoofdtoernooi – zij raakte tot de tweede ronde.

In 2012 bereikte Watson terug de tweede ronde op Roland Garros, en de derde ronde van Wimbledon. Haar eerste overwinning in een WTA Premiertoernooi kwam er in het dubbelspel van het toernooi van Stanford waar zij met Marina Erakovic op 16 juli 2012 de finale won. Die dag nam zij van Anne Keothavong de positie over als hoogst geplaatste Britse tennisspeelster in de WTA-ranglijst. Zij belandde op de 71e positie. Met dezelfde partnerspeelster Erakovic won zij op 25 augustus de dubbelspelfinale van het toernooi van Dallas. Op het toernooi van Osaka won zij haar eerste enkelspeltoernooi. Bovendien speelde zij de dubbelspelfinale, die zij echter verloor.

In 2012 nam Watson deel aan de Olympische Spelen in Londen. In het enkelspel bereikte zij de tweede ronde. In het dubbelspel, aan de zijde van Laura Robson, strandde zij in de eerste ronde. In 2016, op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, won zij eveneens een enkelspelpartij.

In 2016 won Watson op Wimbledon een grandslamtitel in het gemengd dubbelspel, samen met de Fin Henri Kontinen. Bij het verdedigen van hun titel, op Wimbledon een jaar nadien, bereikten zij ander­maal de finale maar daarin moesten zij de eer laten aan Martina Hingis en Jamie Murray.

Na vier jaar droogte won Watson in 2020 weer een enkelspeltitel, in Acapulco – in de finale versloeg zij de Canadese Leylah Fernandez.

Tennis in teamverband

Sinds 2011 maakt Watson deel uit van het Britse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 29–13.

In 2015 en 2016 vertegenwoordigde zij Groot-Brittannië bij de Hopman Cup, met Andy Murray aan haar zijde.

Posities op de WTA-ranglijst

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2009 588 589
2010 176 254
2011 92 172
2012 49 52
2013 119 135
2014 50 131
2015 54 102
2016 77 72
2017 74 123
2018 101 50
2019 92 113

Palmares

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2012-10-14 Vlag van Japan WTA Japan (Osaka) hardcourt Vlag van Chinees Taipei Chang Kai-chen 7-5, 5-7, 7-6 details
2. 2015-01-17 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Verenigde Staten Madison Brengle 6-3, 6-4 details
3. 2016-03-06 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van België Kirsten Flipkens 3-6, 6-2, 6-3 details
4. 2020-02-29 Vlag van Mexico WTA Acapulco hardcourt Vlag van Canada Leylah Fernandez 6-4, 6-7, 6-1 details
verloren finales
1. 2019-10-13 Vlag van China WTA Tianjin hardcourt Vlag van Zweden Rebecca Peterson 4-6, 4-6 details

WTA-finaleplaatsen dubbelspel

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales vrouwendubbelspel
1. 2012-07-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Marina Erakovic Vlag van Australië Jarmila Gajdošová
Vlag van Verenigde Staten Vania King 		7-5, 7-6 details
2. 2012-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Dallas hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Marina Erakovic Vlag van Letland Līga Dekmeijere
Vlag van Verenigde Staten Irina Falconi 		6-3, 6-0 details
3. 2014-07-27 Vlag van Azerbeidzjan WTA Bakoe hardcourt Vlag van Rusland Aleksandra Panova Vlag van Roemenië Raluca Olaru
Vlag van Israël Shahar Peer 		6-2, 7-6 details
4. 2018-03-03 Vlag van Mexico WTA Acapulco hardcourt Vlag van Duitsland Tatjana Maria Vlag van Verenigde Staten Kaitlyn Christian
Vlag van Verenigde Staten Sabrina Santamaria 		7-5, 2-6, [10-2] details
verloren finales vrouwendubbelspel
1. 2012-09-16 Vlag van Canada WTA Quebec tapijt (i) Vlag van Polen Alicja Rosolska Vlag van Duitsland Tatjana Malek
Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic 		6-7, 7-6, [7-10] details
2. 2012-10-14 Vlag van Japan WTA Japan (Osaka) hardcourt Vlag van Japan Kimiko Date-Krumm Vlag van Verenigde Staten Raquel Kops-Jones
Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears 		1-6, 4-6 details
3. 2016-10-16 Vlag van Hongkong WTA Hongkong hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Naomi Broady Vlag van Chinees Taipei Chan Hao-ching
Vlag van Chinees Taipei Chan Yung-jan 		3-6, 1-6 details
4. 2018-06-17 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Nottingham gras Vlag van Roemenië Mihaela Buzărnescu Vlag van Polen Alicja Rosolska
Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears 		3-6, 6-7 details
5. 2019-02-24 Vlag van Hongarije WTA Boedapest hardcourt (i) Vlag van Hongarije Fanny Stollár Vlag van Rusland Jekaterina Aleksandrova
Vlag van Rusland Vera Zvonarjova 		4-6, 6-4, [7-10] details
gewonnen finales gemengd dubbelspel
1. 2016-07-10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Finland Henri Kontinen Vlag van Duitsland Anna-Lena Grönefeld
Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud 		7-6, 6-4 details
verloren finales gemengd dubbelspel
1. 2017-07-16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Finland Henri Kontinen Vlag van Zwitserland Martina Hingis
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray 		4-6, 4-6 details

Resultaten grote toernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
grandslamtoernooien
Australian Open – – 1R 3R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 2R
Roland Garros – 2R 2R 1R 2R 2R 2R – 2R –
Wimbledon 1R 1R 3R 1R 2R 3R 1R 3R 1R 2R
US Open – 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R –
Premier Mandatory
Indian Wells – – – 1R 2R 4R 2R 2R 1R
Miami 1R 1R 3R 1R 1R 2R 4R 1R 1R
Madrid – – – – – 1R 1R – –
Peking – – – 1R 1R – – –
Premier Five
Dubai/Doha – – – – – 1R – – –
Rome – – – – – 2R 2R – –
Montreal/Toronto – – – – 3R 2R 1R 1R –
Cincinnati – – – – 1R 1R – – –
Tokio/Wuhan – – 2R – 1R 1R 1R –
olympisch
Olympische Spelen g.t. 2R g.t. 2R g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 1 0 0 1 1 0 0 0 1
eindejaarsranking 176 92 49 119 50 54 77 74 101 92

Vrouwendubbelspel

toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Vlag van Australië Australian Open – – – 1R – 2R 2R 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – 1R – 1R 1R 1R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 1R 1R 2R 3R 2R KF 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open – – 1R 1R 1R – 2R 1R 1R –

Gemengd dubbelspel

toernooi 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Vlag van Australië Australian Open – – – – – – – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – 1R – – – – – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 2R 1R 1R W F 3R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open – – – – – – 1R – –

Externe links

Commons heeft mediabestanden in de categorie Heather Watson.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Heather_Watson&oldid=55977352"