Kalmarbrug

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Inertia6084 (overleg | bijdragen) op 9 mei 2019 om 16:53. (Wijzigingen door Richardkiwi (Overleg) hersteld tot de laatste versie door 89.98.183.123)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Kalmarbrug
Kalmarbrug
Algemene gegevens
Locatie Amsterdam-West
Overspant gracht tussen
Memeleiland en Liba-eiland
Lengte totaal 18 m
Breedte 6,75 m
Doorvaarthoogte 1,90 m
Doorvaartbreedte 5,00 m
Bouw
Bouwperiode toekomstig
Gebruik
Huidig gebruik verkeersbrug
Architectuur
Type vaste brug
Architect(en) Verburg Hoogendijk Architecten, Parkland Landschapsarchitecten en Paul de Kort
Materiaal beton
Portaal  Portaalicoon   Verkeer & Vervoer

De Kalmarbrug is een toekomstige vaste brug in Amsterdam-West. De naam verwijst naar de Zweedse Oostzeehaven Kalmar, die belangrijk was voor de houthandel met Amsterdam.

De verkeersbrug gaat het Memeleiland met het Libau-eiland verbinden in de woonbuurt Houthavens die in de jaren tien van de 21e eeuw wordt aangelegd.[1] De brug wordt gebouwd als er in verband met de bouwactiviteiten er nog geen water te bekennen is, de geulen die later uitgegraven worden tot grachten zijn wel al zichtbaar. Deze brug en de andere bruggen in deze wijk worden kaal opgeleverd omdat er nog druk bouwverkeer over de bruggen moet, alleen de pijlers en overspanning worden neergezet. Nadat de bebouwing gereed is wordt ze afgebouwd. Ze zorgt samen met de Wismarbrug, Rostockbrug, Pernaubrug, Lübeckbrug en Gevlebrug de noordelijke doorgangsweg in de wijk.

Het ontwerp is afkomstig van Verburg Hoogendijk Architecten, Parkland Landschapsarchitecten en Paul de Kort. Zij lieten zich inspireren door dé bruggenarchitect van Amsterdam Piet Kramer. Zijn bruggen volgen qua ontwerp veelal de Amsterdamse School, een bouwstijl die alhoewel gemoderniseerd wordt teruggevonden in de bebouwing van het Stettineiland, maar ook in de Spaarndammerbuurt, gelegen net ten zuiden van de nieuwe woonwijk. De ontwerpers kozen daarbij voor de pylonen van de P.L. Kramerbrug (brug 400), maar dan in gemoderniseerde en afgeslankte vorm. De brug heeft vanaf boven gezien een vlindervorm met een breed lichaam. Zij werd opgebouwd uit prefab-betonelementen (zorgde voor minder vervuiling tijdens transport) waarin gerecycled betongranulaat (in het kader van duurzaam bouwen) is verwerkt.