Keizeraalscholver
| Keizeraalscholver IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Leucocarbo atriceps (King, 1828) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Keizeraalscholver op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De keizeraalscholver (Leucocarbo atriceps, synoniem: Phalacrocorax atriceps) is een vogel uit de familie Phalacrocoracidae.
Kenmerken
Deze vogel heeft een zwart-wit verenkleed met blauwe ring rond de ogen. Ook heeft hij een kort kuifje en een gele knobbel boven de snavel. Het verenkleed bij beide geslachten is gelijk. De lichaamslengte bedraagt 68 tot 76 cm en het gewicht 2,5 tot 3,5 kg.
Leefwijze
In de winter leven deze dieren in grote groepen, die op zee foerageren. In de zomer doen ze dit meestal alleen. Hij eet vooral kreeften en kleine vissen door te duiken. In hun leefgebied wordt wel gevist, maar deze aalscholver eet geen vissen die verkocht worden waardoor er geen conflict is tussen de vissers en de aalscholvers.
Voortplanting
Hij broedt in grote kolonies, vaak dicht bij rotspinguïns en wenkbrauwalbatrossen. De nesten van deze aalscholver zijn gebouwd uit 2 basiselementen: wier en modder en bedekt met gras. Hij legt voornamelijk 2 tot 4 eieren.
Verspreiding
Deze soort komt voor op rotskusten op eilanden rondom Antarctica, zuidelijk Zuid-Amerika en de Falklandeilanden. Het dier is gedeeltelijk trekvogel.
De soort telt 2 ondersoorten:
- L. a. atriceps: zuidelijk Zuid-Amerika.
- L. a. albiventer: Falklandeilanden.
| Bronnen, noten en/of referenties |