Klaus Johannis
| Klaus Johannis | ||||
|---|---|---|---|---|
.JPG)
| ||||
| Geboren | 13 juni 1959 Sibiu, Roemenië | |||
| Politieke partij | Nationaal-Liberale Partij | |||
| Partner | Carmen Iohannis | |||
| Beroep | politicus | |||
| Religie | luthers | |||
| Handtekening | 
| |||
| President van Roemenië | ||||
| Huidige functie | ||||
| Aangetreden | 21 december 2014 | |||
| Premier | Marcel Ciolacu (sinds 2023) | |||
| Voorganger | Traian Băsescu | |||
| Burgemeester van Sibiu | ||||
| Aangetreden | 30 juni 2000 | |||
| Einde termijn | 2 december 2014 | |||
| Voorganger | Dan Condurat | |||
| Opvolger | Astrid Fodor | |||
| Voorzitter van de Nationaal-Liberale Partij | ||||
| Aangetreden | 28 juni 2014 | |||
| Einde termijn | 18 december 2014 | |||
| Voorganger | Crin Antonescu | |||
| Opvolger | Vasile Blaga | |||
| ||||
Klaus Werner Johannis (Roemeens: Klaus Werner Iohannis) (Sibiu, 13 juni 1959) is een Roemeens politicus met Duitse voorouders. Sinds november 2014 is hij de president van Roemenië. Johannis werd op 17 november 2014 in een nek-aan-nekrace met Victor Ponta gekozen tot president en in 2019 met 66 procent van de stemmen herkozen. Van 2000 tot 2014 was hij burgemeester van Sibiu.
Familie en studie
[bewerken | brontekst bewerken]Johannis is geboren in een eenvoudig gezin in Sibiu in Transsylvanië. Hij is een etnisch Duitser wat betekent dat hij afstamt van de Zevenburger Saksen die zich in de 12e en 13e eeuw in Transsylvanië vestigden. Zijn ouders migreerden in de jaren 90 naar Duitsland. Hij studeerde natuurkunde aan de Universiteit Babeș Bolyai in Cluj-Napoca. Vanaf 1983 tot 1997 was hij docent natuurkunde op meerdere scholen in Sibiu en tot 2000 onderwijsinspecteur.
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Politieke carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Burgemeester van Sibiu
[bewerken | brontekst bewerken]In 2000 stelde Johannis zich kandidaat voor de FDGR in Sibiu.[1] Doel was invloed te kunnen uitoefenen in de slecht functionerende gemeenteraad, maar hij werd onverwacht in de tweede ronde met 68% van de stemmen gekozen tot burgemeester van Sibiu. Zijn tweede termijn won hij met 88,7%, zijn derde termijn met 83,2% en zijn laatste termijn als burgemeester met 77,9% van de stemmen.
In 2007 was Sibiu dankzij zijn inspanningen samen met Luxemburg de Culturele hoofdstad van Europa. Het project omvatte onder andere diverse infrastructuurprojecten in met name de oude stad en rioleringen ter waarde van 135 miljoen euro.[2] Mede hierdoor kreeg hij een reputatie als de man die dingen voor elkaar krijgt.
Landelijke politiek
[bewerken | brontekst bewerken]Van 2002 tot 2013 was Johannis voorzitter van de landelijke FDGR. In 2009 werd hij voorgedragen als premier door een alliantie van diverse partijen, maar haalde hij het niet. In 2014 was hij tot zijn presidentschap voorzitter van de PNL en presidentskandidaat voor de Christelijk Liberale Alliantie (ACL) bestaande uit PNL en PDL.
Beschuldigingen van corruptie
[bewerken | brontekst bewerken]In 2009, tijdens de campagne voor het premierschap, werd hij beschuldigd van ambtsmisbruik bij het terugkrijgen van tijdens het communisme genationaliseerd terrein. In hoger beroep werd hij vrijgesproken.[3]
In april 2013 werd hij beschuldigd van belangenverstrengeling als burgemeester en aandeelhouder van twee bedrijven. Hij werd hiervan vrijgesproken. Ook het hoger beroep ingesteld door het Nationaal Agentschap voor Integriteit werd door het hof van cassatie verworpen waarmee de beschuldiging definitief van de baan was.[4]
President
[bewerken | brontekst bewerken]In de eerste ronde van de Roemeense presidentsverkiezingen van 2014 behaalde hij 32 procent van de stemmen.[5] In de tweede ronde op 16 november 2014 won hij met bijna 10 procent verschil verrassend van de huidige premier Victor Ponta.[6] Ponta feliciteerde zijn tegenstander maar gaf aan dat hij niet zou aftreden als premier. Johannis en Ponta waren dus tot elkaar veroordeeld.[7] Op 21 december 2014 werd hij officieel beëdigd in het parlement. Hij volgde Traian Băsescu op als president.
Op 4 november 2015 trad Ponta alsnog af na een grote brand in een nachtclub. Cioloș, de nieuwe premier van een regering van technocraten, die daarna aantrad was door Johannis zelf uitgekozen. Hij werd door vrijwel alle partijen geaccepteerd.
Na de regeerperiode van Cioloș volgde wederom een regering van PSD. De relatie tussen de president en de regering was slecht. Johannis maakte vanaf het begin duidelijk dat hij geen premier met een strafblad zou accepteren, doelend op PSD voorzitter Liviu Dragnea. Johannis liep mee in een protest tegen de amnestiewet van 2017 van premier Grindeanu en veroordeelde het politieoptreden bij de diaspora protesten van 2018 ten tijde van de regering van Viorica Dăncilă. Tegen zijn zin was hij genoodzaakt hoofdaanklager van het anti-corruptie directoraat (DNA) Laura Codruța Kövesi te ontslaan. Op het zelfde moment als de Europese verkiezingen liet Johannis een referendum organiseren met als doel de noodverordening omtrent de amnestieverlening voor corruptie én de procedure van noodverordeningen zelf aan de kaak te stellen.[8] Ook het voornemen van de regering Viorica Dăncilă om - in navolging van de VS onder Trump - de Roemeense ambassade te verplaatsen naar Jeruzalem kon niet op zijn goedkeuring rekenen.[9]
Na de val van de regering van Viorica Dăncilă op 10 oktober 2019 werd er een overgangsregering gevormd rondom PNL partijleider Ludovic Orban. Op datzelfde moment vonden de presidentsverkiezingen plaats, waarbij Klaus Johannis een voor Roemenië ongekende overwinning op zijn opponent Viorica Dăncilă behaalde, met een uitslag van 66% tegen 33%. Na de parlementsverkiezingen van december 2020 trad een regering aan onder leiding van premier Florin Cîțu.
In 2020 werd Johannis vereerd met de Karelsprijs van de stad Aken.
In 2024 gaf hij aan Stoltenberg als NAVO secretaris-generaal te willen opvolgen. Daarmee zou hij een concurrent zijn van de Nederlandse demissionair premier Rutte en de Estse premier Kaja Kallas.[10]
- ↑ (ro) Cine este Klaus Iohannis. BIOGRAFIA preşedintelui ales al României. mediafax.ro (17 november 2014). Geraadpleegd op 17 november 2014.
- ↑ (en) Joanna Sanetra-Szeliga, Sibiu – city of cultures. Herito (17 november 2014). Gearchiveerd op 24 januari 2015. Geraadpleegd op 17 november 2014.
- ↑ het is in de Roemeense politiek gebruikelijk dat kandidaten elkaar zwart maken met corruptiebeschuldigingen. Het is daarom lastig vast te stellen of dit terecht is of niet. Tot aan de presidentsverkiezingen werden alle beschuldigingen weerlegd (schoon-roemenie-nog-ver-weg). Gearchiveerd op 8 januari 2018.
- ↑ (ro) Klaus Iohannis NU A FOST ÎN INCOMPATIBILITATE. Preşedintele a câştigat definitiv procesul cu ANI. ziare.com (21 januari 2015). Geraadpleegd op 21 januari 2015.
- ↑ (en) Romania presidential election: Profile of Klaus Iohannis. bbc (17 november 2014). Gearchiveerd op 18 november 2014. Geraadpleegd op 17 november 2014.
- ↑ (en) Election Bureau - Partial results as of 10:20 a.m.: Iohannis 54.50 pct, Ponta 45.49 pc. agerpres.ro (17 november 2014). Gearchiveerd op 29 november 2014. Geraadpleegd op 17 november 2014.
- ↑ (en) Andra Timu and Edith Balazs, Johannis Wins Romania Presidency in Double-Digit Comeback. Bloomberg (17 november 2014). Geraadpleegd op 17 november 2014.
- ↑ romania-inssider. [https://web.archive.org/web/20220706100743/https://www.romania-insider.com/referendum-justice-provisional-results Gearchiveerd op 6 juli 2022.
- ↑ Politico. [https://web.archive.org/web/20230528035144/https://www.politico.eu/article/romanian-leaders-fight-over-embassy-move-to-jerusalem-klaus-iohannis-liviu-dragnea/ Gearchiveerd op 28 mei 2023.
- ↑ (en) Catalina Mihai, Sebastian Rotaru, Romanian president announces bid for NATO job. Euractiv (12 maart 2024). Geraadpleegd op 13 maart 2024.
