Kleine vaalhoed
| Kleine vaalhoed | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_Figure_31.jpg)
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Hebeloma hiemale Bred. (1898 [1]) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De kleine vaalhoed (Hebeloma hiemale) is een schimmel in de familie Hymenogastraceae. Hij vormt ectomycorrhiza met loofbomen. Hij is bekend van Haagbeuk (Carpinus), Populier (Populus), Eik (Quercus) en Fijnspar (Picea). Hij komt voor in loof- en naaldbossen en langs lanen op droge tot vochtige, humeuze (maar soms humusarme), voedsel- en kalkrijke klei, leem- en zand.[2] haagbeuk, populier, eik, fijnspar.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
- Hoed
De hoed heeft een diameter van 1,5 tot 3,5 cm. De vorm is licht conisch-convex of koepel-convex. De rand is aanvankelijk gekruld, daarna recht. Het oppervlak is glad, vettig, roze-fawn, geel-fawn, bleek crème aan de rand met een witte rand van enkele mm breed.
- Lamellen
De lamellen zijn vrij dicht bij elkaar. De kleur is aanvankelijk wit tot bleek melkachtig koffiekleurig, daarna lichtbruin. De lamelsnede is wit, donzig, met druppels vloeistof.
- Steel
De steel heeft een lengte van 2 tot 4,5 cm en een dikte van 0,5–1,2. De steel is vlak, licht knotsvormig aan de basis. Het oppervlak is witachtig crème, volledig bedekt met grote vlokken over het grootste deel van de steel en gladder aan de onderkant.
- Vlees
Wit tot waterig crème. Hij ruikt zwak naar radijs.
Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De sporen meten (8.7) 9.0–14.1 (16.5) × (4.3) 4.5–8.1 (8.8).
Ecologie[bewerken | brontekst bewerken]
Een terrestrische mycorrhiza-schimmel die voorkomt tussen grassen in bossen, struikgewas en bergweiden, vooral op kalksteensubstraten. In Europa komt hij voor in laaglandduinen, struikgewas, tuinen en parken, en in subalpiene en alpiene habitats. Het bestaat naast een breed scala aan loofbomen en naaldboomsoorten, waaronder veel wilgensoorten.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De kleine vaalhoed komt voor in Noord-Amerika, Europa, Noord-Afrika, Azië, Australië en Nieuw-Zeeland. De soort is wijd verspreid in Europa en er zijn vele vindplaatsen bekend, van de Middellandse Zee tot de Spitsbergen-archipel in de Noordelijke IJszee[ In Nedeland komt hij matig algemeen voor.[2]
Foto's[bewerken | brontekst bewerken]
-
Lamellen -
Hoedoppervlak -
Meerdere exemplaren
.jpg)
| Bronnen, noten en/of referenties |