Maskerklauwier
| Maskerklauwier IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Maskerklauwier (volwassen mannetje) | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Lanius nubicus Lichtenstein, 1823 | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreiding. Oranje=broedgebied; blauw=overwinteringsgebied. | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Maskerklauwier op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De maskerklauwier (Lanius nubicus) is een vogel uit de familie der klauwieren (Laniidae). De vogel komt voor in het oosten van het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten en overwintert in Afrika en het Arabisch schiereiland.
Kenmerken
De vogel is 17 tot 18,5 cm lang. De vogel is kleiner dan alle andere soorten klauwieren. De staart is relatief lang en zwart gekleurd. Het mannetje heeft een zwarte rug, oogstreep en kruin. Tussen de kruin en de oogstreep, op het voorhoofd en op de hals is de vogel wit, verder zit er op de vleugel een grote witte vlek. De buik en borst zijn licht en de flanken zijn oranje. Het vrouwtje lijkt soms sterk op het mannetje, maar is gemiddeld doffer en grijs gekleurd daar waar het mannetje zwart is.[2]
Verspreiding en leefgebied
Deze soort komt als broedvogel voor van Griekenland tot zuidwestelijk Iran. De vogel overwintert in Afrika en in het zuiden van het Arabisch schiereiland.
Het leefgebied bestaat uit half open, deels bebost terrein. Afwisseling van open plekken en struikgewas is belangrijk. De maskerklauwier zit niet zoals de andere klauwiersoorten op opvallende plaatsen, maar houdt zich meer schuil.[2]
-
Volwassen vrouwtje -
Onvolwassen vogel
Status
De maskerklauwier heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) niet zo groot. De grootte van de populatie werd in 2004 ruw geschat tussen de 142 en 600 duizend individuen. De vogel gaat in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat de maskerklauwier als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|