Microcebus berthae
| Microcebus berthae IUCN-status: Kritiek[1] (2022) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Microcebus berthae Rasoloarison, Goodman, Ganzhorn, 2000 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Verspreidingsgebied van Microcebus berthae | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Microcebus berthae op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Microcebus berthae is een zoogdier uit de familie van de dwergmaki's (Cheirogaleidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Rodin M. Rasoloarison, Steven M. Goodman en Jörg U. Ganzhorn in 2000.[2][3]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Met een gemiddelde kop-romplengte van 92 millimeter en een gewicht van ongeveer 30 gram, is Microcebus berthae de kleinste van alle bekende primaten.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
De soort is endemisch voor een aantal verspreide gebieden in westelijk Madagaskar.
Voedsel[bewerken | brontekst bewerken]
Deze muismaki is een nachtdier dat zich voedt met insecten, kleine gewervelden, vruchten, bloemen en nectar.
|
· 
· 