Nicklas Bendtner

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nicklas Bendtner
Bendtner in 2017
Persoonlijke informatie
Bijnaam Lord Bendtner
Geboortedatum 16 januari 1988
Geboorteplaats Kopenhagen, Denemarken
Lengte 194 cm
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Denemarken Tårnby FF
Jeugd
1998–2002
2002–2004
2004–2005
Vlag van Denemarken B.93
Vlag van Denemarken KB
Vlag van Engeland Arsenal (reserves)
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2005–2014
2006–2007
2010–2011
2012–2013
2014–2016
2016–2017
2017–2019
2019
Vlag van Engeland Arsenal
Vlag van Engeland Birmingham
Vlag van Engeland Sunderland
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
Vlag van Engeland Nottingham Forest
Vlag van Noorwegen Rosenborg BK
Vlag van Denemarken FC Kopenhagen
108(24)
42(11)
28(8)
9(0)
31(3)
15(2)
57(24)
6(0)
Interlands **
2006–2018 Vlag van Denemarken Denemarken 81(30)

* Bijgewerkt op 31 augustus 2020
** Bijgewerkt op 31 augustus 2020
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Nicklas “Lord” Bendtner (Kopenhagen, 16 januari 1988) is een Deens betaald voetballer die doorgaans als centrumspits speelt. Bendtner debuteerde in augustus 2006 in het Deens voetbalelftal, waarvoor hij 81 interlands speelde.[1]

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bendtner maakte op 25 oktober 2005 als wissel voor Quincy Owusu-Abeyie zijn debuut voor Arsenal in een wedstrijd om de League Cup. Hij werd vervolgens van augustus 2006 tot januari 2007 uitgeleend aan Birmingham City, waarvoor hij op 5 augustus 2006 in de Engelse competitie debuteerde. Als invaller maakte hij het winnende doelpunt tegen Colchester United. Arsenal-coach Arsène Wenger liet Bendtner tot het eind van het seizoen spelen bij Birmingham. Daarmee promoveerde hij toen naar de Premier League.

In zijn eerste wedstrijd in het Emirates Stadium van Arsenal scoorde Bendtner en gaf hij een assist. Dit was voor de Emirates Cup, een vriendschappelijk toernooi voorafgaand aan het seizoen. Zijn eerste officiële doelpunt voor Arsenal maakte hij op 25 september 2007 tegen Newcastle United in een wedstrijd om de Carling Cup (2–0 winst). Op 23 oktober 2007 scoorde Bendtner voor het eerst in de Champions League, in de met 7–0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Slavia Praag. Op 22 december 2007 maakte Bendtner voor het eerst een doelpunt in de Premier League, in de met 2–1 gewonnen wedstrijd tegen Tottenham. Op 6 januari 2008 was hij voor het eerst trefzeker in de FA Cup in de met 2–0 gewonnen wedstrijd tegen Burnley. Bendtner kreeg in de van Tottenham Hotspur FC verloren halve finale voor de League Cup van 22 januari 2008 ruzie met medespeler Emmanuel Adebayor. De Engelse voetbalbond wilde aanvankelijk een onderzoek hiernaar instellen, maar zag daar later van af. Na verhuurperiodes bij Sunderland en Juventus tekende Bendtner in de zomer van 2014 een driejarig contract bij VfL Wolfsburg. Dat lijfde hem transfervrij in.[2] Bendtner won in het seizoen 2014/15 de DFB-Pokal met de club, maar de samenwerking werd niet wat Wolfsburg ervan hoopte. Hoewel zijn contract eigenlijk nog een jaar doorliep, gingen Wolfsburg en Bendtner in april 2016 per direct uit elkaar. In september 2016 ging hij voor Nottingham Forest spelen.

Hij verruilde Rosenborg BK in september 2019 voor FC Kopenhagen.

In november 2018 werd Bendtner voor 50 dagen in gevangenschap gezet. Dit omdat de Deense aanvaller een taxichauffeur had mishandeld. Medio 2020 sloot hij aan bij het veteranenteam van Tårnby FF.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2005/06 Arsenal FC Vlag van Engeland Premier League 0 0 3 0 0 0 3 0
2006/07 Birmingham City Championship 42 11 4 1 46 12
2007/08 Arsenal FC Premier League 27 5 7 2 6 2 40 9
2008/09 31 9 7 4 12 3 50 16
2009/10 23 6 1 1 7 5 31 12
2010/11 17 2 10 7 5 0 32 9
2011/12 1 0 0 0 0 0 1 0
Sunderland 28 8 2 0 30 8
2012/13 Juventus FC Vlag van Italië Serie A 9 0 1 0 1 0 11 0
2013/14 Arsenal FC Vlag van Engeland Premier League 9 2 3 0 2 0 14 2
2014/15 VfL Wolfsburg Vlag van Duitsland Bundesliga 18 1 2 0 8 4 28 5
2015/16 13 2 2 2 4 0 19 4
2016/17 Nottingham Forest Vlag van Engeland Championship 15 2 2 0 17 2
2017 Rosenborg BK Vlag van Noorwegen Eliteserien 29 19 3 0 12 4 44 23
2018 23 5 3 4 11 3 37 12
2019 5 0 0 0 0 0 5 0
2019/20 FC Kopenhagen Vlag van Denemarken Superligaen 6 0 1 1 1 0 8 1
Totaal 296 72 51 22 69 21 416 115

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bendtner werd Deens voetballer onder 17 van het jaar in 2004. Op het Europees kampioenschap onder 21 in 2006 was hij de jongste geselecteerde speler. Hij verving Morten Rasmussen als basisspeler in de ploeg van bondscoach Flemming Serritslev, maar moest die later weer voor laten gaan.

Bendtner maakte op 16 augustus 2006 op achttienjarige leeftijd zijn debuut in het Deens voetbalelftal. Denemarken won mede door een doelpunt van hem met 2–0 van Polen. In het kwalificatietoernooi voor het Europees kampioenschap voetbal 2008 was Bendtner een vaste waarde in het nationaal elftal van Denemarken. Twee jaar later nam bondscoach Morten Olsen hem ook mee naar het wereldkampioenschap voetbal 2010. Op het wereldkampioenschap was Bendtner basisspeler in alle drie de groepswedstrijden die de Denen speelden. In de met 2–1 gewonnen wedstrijd tegen Kameroen maakte hij de 1–1.

Bendtner nam met Denemarken deel aan het Europees kampioenschap voetbal 2012 in Polen en Oekraïne, waar de selectie van Olsen in de groepsfase werd uitgeschakeld. Op de 1–0 overwinning op Nederland volgden nederlagen tegen Portugal (2–3) en Duitsland (1–2), waardoor de Denen als derde eindigden in groep B. Bendtner maakte twee doelpunten in het groepsduel tegen de Portugezen. Tijdens de EK-eindronde kreeg hij een boete van de UEFA van 100.000 euro en een schorsing van één duel. Aanleiding was het feit dat de spits na een van zijn twee doelpunten tegen Portugal (de bovenband van) zijn onderbroek toonde met daarop de naam van een Iers gokbedrijf. Volgens de UEFA was er sprake van ongeoorloofd reclame maken. Bendtner claimde dat hij de onderbroek van een vriend had gekregen en dat het kledingstuk geluk moest brengen. Hij ging in beroep tegen de straf.[3]

Bendtner ontbrak in de Deense selectie voor het WK voetbal 2018. Hij bleef thuis vanwege een blessure. Hij raakte in de Noorse competitie geblesseerd tijdens het competitieduel van zijn club Rosenborg BK tegen SK Brann Bergen.

Interlanddoelpunten
Alle duels bezien vanuit Deens perspectief
Datum Locatie Tegenstander Score Uitslag Competitie
1. 16 augustus 2006 Odense Vlag van Polen Polen
1–0
2–0
Oefeninterland
2. 1 september 2006 Kopenhagen Vlag van Portugal Portugal
4–2
4–2
Oefeninterland
3. 28 maart 2007 Duisburg Vlag van Duitsland Duitsland
1–0
1–0
Oefeninterland
4. 17 november 2007 Belfast Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
1–0
1–2
EK-kwalificatie
5. 21 november 2007 Kopenhagen Vlag van IJsland IJsland
1–0
3–0
EK-kwalificatie
6. 26 februari 2008 Nova Gorica Vlag van Slovenië Slovenië
2–1
2–1
Oefeninterland
7. 26 maart 2008 Herning Vlag van Tsjechië Tsjechië
1–0
1–1
Oefeninterland
8. 10 september 2008 Lissabon Vlag van Portugal Portugal
1–1
3–2
WK-kwalificatie
9. 5 september 2009 Kopenhagen Vlag van Portugal Portugal
1–0
1–1
WK-kwalificatie
10. 9 september 2009 Tirana Vlag van Albanië Albanië
1–0
1–1
WK-kwalificatie
11. 3 maart 2010 Wenen Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
1–1
1–2
Oefeninterland
12. 19 juni 2010 Pretoria Vlag van Kameroen Kameroen
1–1
2–1
WK voetbal 2010
13. 7 september 2011 Kopenhagen Vlag van Noorwegen Noorwegen
1–0
2–0
EK-kwalificatie
14. 7 september 2011 Kopenhagen Vlag van Noorwegen Noorwegen
2–0
2–0
EK-kwalificatie
15. 11 oktober 2011 Kopenhagen Vlag van Portugal Portugal
2–0
2–1
EK-kwalificatie
16. 11 november 2011 Kopenhagen Vlag van Zweden Zweden
1–0
2–0
Oefeninterland
17. 15 november 2011 Esbjerg Vlag van Finland Finland
2–1
2–1
Oefeninterland
18. 26 mei 2012 Hamburg Vlag van Brazilië Brazilië
1–3
1–3
Oefeninterland
19. 13 juni 2012 Lviv Vlag van Portugal Portugal
1–2
2–3
EK voetbal 2012
20. 13 juni 2012 Lviv Vlag van Portugal Portugal
2–2
2–3
EK voetbal 2012
21. 12 oktober 2012 Sofia Vlag van Bulgarije Bulgarije
1–1
1–1
WK-kwalificatie
22. 14 november 2012 Istanboel Vlag van Turkije Turkije
0–1
1–1
Oefeninterland
23. 11 oktober 2013 Kopenhagen Vlag van Italië Italië
1–1
2–2
WK-kwalificatie
24. 11 oktober 2013 Kopenhagen Vlag van Italië Italië
2–1
2–2
WK-kwalificatie
25. 14 november 2014 Belgrado Vlag van Servië Servië
1–1
1–3
EK-kwalificatie
26. 14 november 2014 Belgrado Vlag van Servië Servië
1–3
1–3
EK-kwalificatie
27. 25 maart 2015 Kopenhagen Vlag van Verenigde Staten USA
1–0
3–2
Oefeninterland
28. 25 maart 2015 Kopenhagen Vlag van Verenigde Staten USA
2–2
3–2
Oefeninterland
29. 25 maart 2015 Kopenhagen Vlag van Verenigde Staten USA
3–2
3–2
Oefeninterland

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Italië Juventus
Kampioen Serie A 1x 2012/13
Vlag van Engeland Arsenal
FA Cup 1x 2013/14
Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
DFB Pokal 1x 2014/15
DFL-Supercup 1x 2015
Vlag van Noorwegen Rosenborg BK
Kampioen Eliteserien 2x 2017, 2018
Noorse voetbalbeker 1x 2018
Mesterfinalen 2x 2017, 2018

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]