Partiële functie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Partiele functie)
Partiële functie die geen totale functie is
Partiële functie die wel een totale functie is

In de wiskunde wordt een functie die op een deel van een verzameling gedefinieerd is, een partiële functie op genoemd. Een partiële functie is niet noodzakelijk voor alle elementen van gedefinieerd.

Zo is het omgekeerde van een getal niet gedefinieerd voor 0 en dus niet voor alle gehele getallen, en daarom slechts een partiële functie op alle gehele getallen.

Definitie[bewerken | brontekst bewerken]

Een partiële functie is een tweeplaatsige relatie tussen de verzamelingen en die geen element van in verband brengt met meer dan één element van . Er kunnen dus elementen in zijn die niet door toegevoegd worden aan een element van .

Om aan te geven dat een partiële functie is, dus niet noodzakelijk op de hele verzameling is gedefinieerd, wordt genoteerd als:

of alternatief als

De deelverzameling van elementen die in relatie staan met een element van , wordt het domein van genoemd en de verzameling het codomein. De verzameling wordt wel aangeduid als bron(verzameling) en in dat verband als doel(verzameling). Als het domein gelijk is aan , zodat elk element van geassocieerd is met precies één element uit het codomein, spreekt men eenvoudigweg van een functie of eventueel van een totale functie.

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

  • de partiële functie op de gehele getallen gegeven door:
is niet voor alle gehele gedefinieerd, maar alleen voor kwadraten.
  • Zij de verzameling van alle oneindige rijen in en de tweeplaatsige relatie die aan een convergente rij de limiet toevoegt. is een partiële functie op , omdat niet alle oneindige rijen convergeren.