Peloneustes
Peloneustes Status: Uitgestorven, als fossiel bekend Fossiel voorkomen: Laat-Jura | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||
Peloneustes Lydekker, 1889 | |||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||
Peloneustes philarchus | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Peloneustes op Wikispecies | |||||||||||||
|
Peloneustes is een monotypisch geslacht van uitgestorven mariene reptielen die leefden in het Laat-Jura. De enige soort die in het geslacht wordt geplaatst is Peloneustes philarchus.
Kenmerken
Het gestroomlijnde lichaam had een relatief korte nek; het grootste deel van de kop bestond uit een paar zeer lange, naar voren spits toelopende kaken. Het gebit bevatte 15 tandparen. De ledematen waren vinvormig en hadden intern vijf vingers. De voorste waren korter dan de achterste. Het dier bewoog zich vermoedelijk met de vinvormige ledematen voort. Het dier kon tot 3 meter lang en 100 kg zwaar worden.
Leefwijze
Met het gestroomlijnde lichaam was het dier in staat snel zwemmende prooien, zoals pijlinktvissen, te achtervolgen. Met het gebit konden zowel weke prooien worden gegeten, zoals ammonieten, alsook harde schelpen worden gekraakt. Het dier leefde in de nabijheid van kusten.
Vondsten
Fossielen van deze dieren werden gevonden in Engeland en de voormalige USSR.
- D. Palmer, B. Cox, B. Gardiner, C. Harrison & J.R.G. Savage (2000). De geïllustreerde encyclopedie van dinosauriërs en prehistorische dieren, Köneman, Keulen. ISBN 3 8290 6747 X
- Peloneustes in de Paleobiology Database