Pericallis papyracea

Pericallis papyracea
	Pericallis papyracea
	Taxonomische indeling
Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	'Nieuwe' tweezaadlobbigen
Clade:	Campanuliden
Orde:	Asterales
Familie:	Asteraceae (Composietenfamilie)
Onderfamilie:	Asteroideae
Geslachtengroep:	Senecioneae
Geslacht:	Pericallis
	Soort
	Pericallis papyracea; (DC.) B.Nord. (1978)
	Synoniemen
	Cineraria cinia Webb; Doronicum papyraceum (DC.) Sch.Bip.; Senecio papyraceus DC.;
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Pericallis papyracea op Wikispecies
Portaal	Biologie

Pericallis papyracea is een plantensoort uit de composietenfamilie (Compositae of Asteraceae). De plant is endemisch op het Canarische eiland La Palma. Ze groeit op het eiland tot op een hoogte van ongeveer 1600 meter in de oorspronkelijke laurierbossen en in plantengemeenschappen die daar onder antropogene invloeden zijn ontstaan. De soortsaanduiding papyracea komt van de Latijnse woord papyrus (papier) en verwijst naar de dunne, papierachtige bladeren van de plant. Door de bewoners van La Palma wordt de plant "encimba" genoemd.^[1]

Beschrijving

Pericallis papyracea is een rechtopstaande vaste plant die 0,4 tot 1,5 meter hoog wordt. De plant heeft grote, hart- tot niervormige bladeren die een kronkelige, getande bladrand hebben. Het blad is tamelijk dun en aan de onderkant zwak met zilvergroene haartjes bedekt. Het tuilachtige bloemgestel heeft 5 tot 15 bloemhoofdjes (ongeveer 1 cm breed) met 8 of meer bleekviolette straalbloemen en een hart van donkerpaarse buisbloemen. De schutbladen van het omwindsel zijn meestal kaal. De bloeitijd is van februari tot mei.